Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ /Φ.1811
Γράφει η Μπεχράκη Παυλίνα
Αφότου οργανώθηκε σε πολιτισμένες κοινωνίες ο άνθρωπος φίλε αναγνώστη, γεννήθηκε η Εξουσία στην οποία έμαθε να υπακούει προκειμένου να επιζήσει γιατί μόνο έτσι εξασφάλιζε την συμβίωσή του με τους ομοίους του.. Αυτή ίσως να είναι η πρώτη σχέση, ο κύριος θεσμός, που συνυφάνθηκε με τους ιστούς του ψυχικού του κόσμου, από τα πανάρχαια τα μυθικά χρόνια. Ή κριτική σκέψη, η ηθική συνείδηση, με δυό λόγια, η πνευματική ανάταση, και ο πόθος για την ελευθερία, είναι λαμπρές κατακτήσεις, της ανθρώπινης ιστορίας, όπως ξέρουμε από τα διαβάσματά μας, αλλά αποκτήθηκαν, μετά από αυτή, όπως ό Μύθος του Πρωταγόρα μας πληροφορεί.
_-<ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ σύμφωνα με τον μύθο του Πυθαγόρα, όταν ήλθαν στη γή, ήταν ολόγυμνοι, ανυπόδητοι, και ανυπεράσπιστοι, ανάμεσα στα άλλα Γένη. Ενώ με διαταγή του Δία στον Προμηθέα και τον αδελφό του Επιμηθέα, έπρεπε να οπλιστούν όλα με δύναμη για να προστατευτούν για να επιβιώσουν, ο Επιμηθέας ,που ζήτησε από τον Προμηθέα να εκτελέσει αυτός τη Θεϊκή εντολή, άφησε, τελευταίο το Γένος, των ανθρώπων, και δεν είχε τίποτα πιά, να δώσει, στούς ανθρώπους, με κίνδυνο να εξαφανιστούν. .Τότε ο Προμηθέας κρυφά, μπήκε στο εργαστήρι της Αθηνάς και του Ήφαιστου, κι έκλεψε τη φωτιά και τη Σοφία χαρίζοντάς τους τη γνώση, και τις Τέχνες και τιμωρήθηκε σκληρά γι’αυτό όπως ξέρουμε.
Στη συνέχεια όμως, μέχρι να φτιάξουν οι άνθρωποι πόλεις, ήσαν σκορπισμένοι, και σκότωνε ο ένας τον άλλον, αλλά και όταν μαζεύτηκαν, και έκτισα τις πόλεις, έπρεπε να μπει μια τάξη στη ζωή τους. Έτσι και πάλι ο Δίας για να τους προστατέψει, έστειλε τον Ερμή, να φέρει στους ανθρώπους τις αξίες. Ή Εξουσία ήταν πλέον υπέρτατη ανάγκη, σαν όργανο της Δικαιοσύνης της σπουδαιότερης αξίας μαζί με την αιδώ. και έπονται όλες οι άλλες.> ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ,πως είναι αναγκαίο φίλε αναγνώστη να αναφερθούμε περιληπτικά, στον υπέροχο Μύθο, για να καταδείξουμε, ,τον ύψιστο ρόλο της εξουσίας, όταν λειτουργεί σωστά, και για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται πρώτα, εκτός των άλλων όρια. Δυστυχώς όμως, αυτή η πρώτη ανάγκη, που εξασφάλιζε, την επιβίωση, του Γένους μας, την εφαρμογή των νόμων, και την Ειρήνη, στον πλανήτη μας, κατά τον πηγαιμό της Ανθρωπότητας, πάνω στη γή του αιώνιου χρόνου, η Εξουσία, έγινε ανελέητη, μεταλλάχθηκε, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται, όταν με αυτή τη μορφή, λειτουργεί, σε προσωπικό, κοινωνικό, πολιτικό επίπεδο, και πάει λέγοντας.
-Ή ΣΗΜΕΡΙΝΗ γραφή φίλε αναγνώστη, έχει σαν θέμα και περιεχόμενο τον ρόλο της Εξουσίας, με έναυσμα, τα τόσα κακά συναπαντήματα, που μας έχουν βρεί, και κινδυνεύουν να γίνουν η καθημερινότητά μας, με κύρια υπεύθυνη αυτήν την πολύμορφη και ανελέητη. Βέβαια δεν θέλουμε να παρουσιάσουμε εκτενώς δείγματα της θηριωδίας της που την συναντάμε συχνά πυκνά, ξεφυλλίζοντας, τις σελίδες της Ιστορίας, νά αποφασίζει, να διατάζει ,προκειμένου να υποτάξει τα πάντα, και τους πάντες, τόπους και ανθρώπους. αλλά να θέσουμε το ερώτημα, που είναι και πρόβλημα άλυτο, και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να λυθεί, κατά τη ταπεινή μας γνώμη, παρά μόνο με το κοφτερό, σπαθί, της αστραπής της Γνώσης. Τής αγωγής την Παιδείας !Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή ρωτώντας.
<ΠΩΣ είναι δυνατόν ο άνθρωπος, η κορωνίδα, το αριστούργημα της Φύσης, όπως την ονομάζουμε με καμάρι, να γίνεται ο χειρότερος, κάποτε, από το πιό άγριο θηρίο, αν και κανένα θηρίο δεν θα επιχειρούσε τη σφαγή χιλιάδων ανθρώπων, όπως συμβαίνει στους πολέμους, με τα όπλα του ολέθρου, για να μη αναφερθούμε με αποτροπιασμό για τη θηριωδία των Ναζί, απέναντι στους Εβραίους και τους Τσιγγάνους. Και είναι αυτό ένα παράδειγμα, για την πραγματικότητα των άγριων ενστίκτων του ανθρώπου, που δεν είναι ανεξήγητη, όπως καταλαβαίνουμε. Φθάνοντας στους δικούς μας τους τωρινούς Καιρούς, το κακό που κληρονομήσαμε από τον προηγούμενο αιώνα δεν έχει τελειωμό.
ΌΣΟΙ αξιώθηκαν, να ζήσουν, και να τον γνωρίσουν από τη καλή, σίγουρα, ως τα βαθιά τους γεράματα, θά βλέπουν τα αιμάτινα αποτυπώματά του, και σίγουρα, θα αναρωτιούνται, τι κατόρθωσε, και τι επιδίωξε, ή χωρίς φραγμούς Εξουσία, που σκόρπισε, με τους πολέμους, και όχι μόνο, τον θάνατο, τη δυστυχία, τα ον ανείπωτο πόνο, σε εκατομμύρια ανθρώπους? Τό τραγικό είναι όπως προείπαμε, ότι το κακό συνεχίζεται, και αυτή η ανελέητη, νιώθοντας παντοδύναμη,με όλο και νέου τύπου μηχανές του Ολέθρου, έχει φθάσει στα όρια της διαστροφής, και τη κακουργία της, την μαθαίνουμε καθημερινά, παρακολουθώντας, σκηνές τρόμου, βίας, και ολέθρου. γιατί όλα αυτά, συμβαίνουν δίπλα μας, στη καρδιά της Ευρώπης μήνες τώρα, με την απειλή του φόβου, να αγρυπνάει ,και να μας γεμίζει ανασφάλεια, για το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας.
ΕΙΝΑΙ σκληρή, πολύ σκληρή η καρδιά της εκτός ορίων Εξουσίας, δεν μαλάζεται με τίποτα. Είτε κυριαρχεί, σε άτομα, είτε σε κοινωνικές ομάδες, είτε στη Πολιτική, είναι το ίδιο επικίνδυνη, αν είναι ανεξέλεγκτη, με αυτή των, ισχυρών κρατών, που κυριαρχούν στη γή μας. Ό αριθμός των θυμάτων διαφέρει, και δεν είναι υπερβολική αυτή η άποψη γιατί τα χαρακτηριστικά της, είναι τα ίδια, όπως και το αποτελέσμα, είναι η κακουργία και θα σας εξηγήσουμε τι εννοούμε. Ή όποια, <προσωποποιημένη> , εκτός ορίων Εξουσία, όντας ανεξέλεγκτη, μπορεί να φθάσει, μέχρι την αποκτήνωση, βρίσκοντας μάλιστα, λογικό, και επιτρεπτό, να κυριαρχεί , να καταδυναστεύει , άτομα, κοινωνικές δυνάμεις, και αδύναμους συνήθως, μικρούς Λαούς. Μόνο τη δυστυχία προκαλεί.
ΑΠΟ την άλλη, και βέβαια είναι απαραίτητος, και βαρυσήμαντος ο ρόλος της όταν λειτουργεί με ηθικούς φραγμούς, για το καλό των ανθρώπων, σε όλα τα επίπεδα, και της οικουμενικής οργανωμένης, κοινωνίας των Πολιτών. Του κόσμου, όλου δηλαδή. Και βέβαια, πρέπει, να τη πιστεύουμε και να τη υποστηρίζουμε, όταν την εγκρίνει η κριτική μας σκέψη, γιατί είναι αναγκαίο το θετικό έργο της όταν μάλιστα, τα πρόσωπα που ασκούν Εξουσία, έχουν το ηθικό ανάστημα, να γίνουν μπροστάρηδες. Άλλωστε, η τάση της υποταγής στη φωνή της Εξουσίας, θα υπάρχει πάντα άλλοτε ισχυρότερη, και άλλοτε ασθενέστερη.
ΤΟΝ κυνισμό της , μόνο ή Παιδεία, η Γνώση όπως προείπαμε, μπορεί να αποδυναμώσει.
Ό παιδευμένος πολίτης, δεν σπεύδει, να υπακούει στις εντολές της χωρίς κριτική σκέψη δίχως πνευματική εγρήγορση. Η δύναμη της γνώσης τον θωρακίζει! Ή μόνη ελπίδα του λοιπόν, είναι η ανεκτίμητη Παιδεία, που επιτελεί το πιό σπουδαίο έργο..Δυσχεραίνει, κάνει πολύ δύσκολο, το έργο της, που κινείται και λειτουργεί με μόνο στόχο, να κυριαρχήσει, να εκμεταλλευτεί, να αρπάξει, να καταστρέψει, τα πάντα, για ανομολόγητα οφέλη, εις βάρος και αυτής την ίδιας, της ανθρώπινη υπόστασης, και αξιοπρέπειας. Καί πρέπει να κάνουμε μια παρατήρηση εδώ.
Τη δύναμη της Παιδείας, την ξέρουν καλά, αυτοί που ασκούν εξουσία, αυτοί που έχουν τη διακυβέρνηση, των υπό ανάπτυξη χωρών, όπως συνηθίζουμε να τις λέμε. Αλλά δυστυχώς συμβαίνει και στη Πατρίδα μας, τη χώρα που δίδαξε τις αξίες, και τις ιδέες σε όλο τον Κόσμο. Δεν είναι τυχαίο, που οι εκάστοτε κυβερνώντες, δίνουν για τη Παιδεία και τον Πολιτισμό τα λιγότερα χρήματα, που <άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων> κατά πως μας μας λέει ο Σοφός μας Πρόγονος!
* Η κα Παυλίνα Μπεχράκη, είναι Εικαστικός, Συγγραφέας και Ποιήτρια από την Κόρινθο.
_-<ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ σύμφωνα με τον μύθο του Πυθαγόρα, όταν ήλθαν στη γή, ήταν ολόγυμνοι, ανυπόδητοι, και ανυπεράσπιστοι, ανάμεσα στα άλλα Γένη. Ενώ με διαταγή του Δία στον Προμηθέα και τον αδελφό του Επιμηθέα, έπρεπε να οπλιστούν όλα με δύναμη για να προστατευτούν για να επιβιώσουν, ο Επιμηθέας ,που ζήτησε από τον Προμηθέα να εκτελέσει αυτός τη Θεϊκή εντολή, άφησε, τελευταίο το Γένος, των ανθρώπων, και δεν είχε τίποτα πιά, να δώσει, στούς ανθρώπους, με κίνδυνο να εξαφανιστούν. .Τότε ο Προμηθέας κρυφά, μπήκε στο εργαστήρι της Αθηνάς και του Ήφαιστου, κι έκλεψε τη φωτιά και τη Σοφία χαρίζοντάς τους τη γνώση, και τις Τέχνες και τιμωρήθηκε σκληρά γι’αυτό όπως ξέρουμε.
Στη συνέχεια όμως, μέχρι να φτιάξουν οι άνθρωποι πόλεις, ήσαν σκορπισμένοι, και σκότωνε ο ένας τον άλλον, αλλά και όταν μαζεύτηκαν, και έκτισα τις πόλεις, έπρεπε να μπει μια τάξη στη ζωή τους. Έτσι και πάλι ο Δίας για να τους προστατέψει, έστειλε τον Ερμή, να φέρει στους ανθρώπους τις αξίες. Ή Εξουσία ήταν πλέον υπέρτατη ανάγκη, σαν όργανο της Δικαιοσύνης της σπουδαιότερης αξίας μαζί με την αιδώ. και έπονται όλες οι άλλες.> ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ,πως είναι αναγκαίο φίλε αναγνώστη να αναφερθούμε περιληπτικά, στον υπέροχο Μύθο, για να καταδείξουμε, ,τον ύψιστο ρόλο της εξουσίας, όταν λειτουργεί σωστά, και για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται πρώτα, εκτός των άλλων όρια. Δυστυχώς όμως, αυτή η πρώτη ανάγκη, που εξασφάλιζε, την επιβίωση, του Γένους μας, την εφαρμογή των νόμων, και την Ειρήνη, στον πλανήτη μας, κατά τον πηγαιμό της Ανθρωπότητας, πάνω στη γή του αιώνιου χρόνου, η Εξουσία, έγινε ανελέητη, μεταλλάχθηκε, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται, όταν με αυτή τη μορφή, λειτουργεί, σε προσωπικό, κοινωνικό, πολιτικό επίπεδο, και πάει λέγοντας.
-Ή ΣΗΜΕΡΙΝΗ γραφή φίλε αναγνώστη, έχει σαν θέμα και περιεχόμενο τον ρόλο της Εξουσίας, με έναυσμα, τα τόσα κακά συναπαντήματα, που μας έχουν βρεί, και κινδυνεύουν να γίνουν η καθημερινότητά μας, με κύρια υπεύθυνη αυτήν την πολύμορφη και ανελέητη. Βέβαια δεν θέλουμε να παρουσιάσουμε εκτενώς δείγματα της θηριωδίας της που την συναντάμε συχνά πυκνά, ξεφυλλίζοντας, τις σελίδες της Ιστορίας, νά αποφασίζει, να διατάζει ,προκειμένου να υποτάξει τα πάντα, και τους πάντες, τόπους και ανθρώπους. αλλά να θέσουμε το ερώτημα, που είναι και πρόβλημα άλυτο, και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να λυθεί, κατά τη ταπεινή μας γνώμη, παρά μόνο με το κοφτερό, σπαθί, της αστραπής της Γνώσης. Τής αγωγής την Παιδείας !Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή ρωτώντας.
<ΠΩΣ είναι δυνατόν ο άνθρωπος, η κορωνίδα, το αριστούργημα της Φύσης, όπως την ονομάζουμε με καμάρι, να γίνεται ο χειρότερος, κάποτε, από το πιό άγριο θηρίο, αν και κανένα θηρίο δεν θα επιχειρούσε τη σφαγή χιλιάδων ανθρώπων, όπως συμβαίνει στους πολέμους, με τα όπλα του ολέθρου, για να μη αναφερθούμε με αποτροπιασμό για τη θηριωδία των Ναζί, απέναντι στους Εβραίους και τους Τσιγγάνους. Και είναι αυτό ένα παράδειγμα, για την πραγματικότητα των άγριων ενστίκτων του ανθρώπου, που δεν είναι ανεξήγητη, όπως καταλαβαίνουμε. Φθάνοντας στους δικούς μας τους τωρινούς Καιρούς, το κακό που κληρονομήσαμε από τον προηγούμενο αιώνα δεν έχει τελειωμό.
ΌΣΟΙ αξιώθηκαν, να ζήσουν, και να τον γνωρίσουν από τη καλή, σίγουρα, ως τα βαθιά τους γεράματα, θά βλέπουν τα αιμάτινα αποτυπώματά του, και σίγουρα, θα αναρωτιούνται, τι κατόρθωσε, και τι επιδίωξε, ή χωρίς φραγμούς Εξουσία, που σκόρπισε, με τους πολέμους, και όχι μόνο, τον θάνατο, τη δυστυχία, τα ον ανείπωτο πόνο, σε εκατομμύρια ανθρώπους? Τό τραγικό είναι όπως προείπαμε, ότι το κακό συνεχίζεται, και αυτή η ανελέητη, νιώθοντας παντοδύναμη,με όλο και νέου τύπου μηχανές του Ολέθρου, έχει φθάσει στα όρια της διαστροφής, και τη κακουργία της, την μαθαίνουμε καθημερινά, παρακολουθώντας, σκηνές τρόμου, βίας, και ολέθρου. γιατί όλα αυτά, συμβαίνουν δίπλα μας, στη καρδιά της Ευρώπης μήνες τώρα, με την απειλή του φόβου, να αγρυπνάει ,και να μας γεμίζει ανασφάλεια, για το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας.
ΕΙΝΑΙ σκληρή, πολύ σκληρή η καρδιά της εκτός ορίων Εξουσίας, δεν μαλάζεται με τίποτα. Είτε κυριαρχεί, σε άτομα, είτε σε κοινωνικές ομάδες, είτε στη Πολιτική, είναι το ίδιο επικίνδυνη, αν είναι ανεξέλεγκτη, με αυτή των, ισχυρών κρατών, που κυριαρχούν στη γή μας. Ό αριθμός των θυμάτων διαφέρει, και δεν είναι υπερβολική αυτή η άποψη γιατί τα χαρακτηριστικά της, είναι τα ίδια, όπως και το αποτελέσμα, είναι η κακουργία και θα σας εξηγήσουμε τι εννοούμε. Ή όποια, <προσωποποιημένη> , εκτός ορίων Εξουσία, όντας ανεξέλεγκτη, μπορεί να φθάσει, μέχρι την αποκτήνωση, βρίσκοντας μάλιστα, λογικό, και επιτρεπτό, να κυριαρχεί , να καταδυναστεύει , άτομα, κοινωνικές δυνάμεις, και αδύναμους συνήθως, μικρούς Λαούς. Μόνο τη δυστυχία προκαλεί.
ΑΠΟ την άλλη, και βέβαια είναι απαραίτητος, και βαρυσήμαντος ο ρόλος της όταν λειτουργεί με ηθικούς φραγμούς, για το καλό των ανθρώπων, σε όλα τα επίπεδα, και της οικουμενικής οργανωμένης, κοινωνίας των Πολιτών. Του κόσμου, όλου δηλαδή. Και βέβαια, πρέπει, να τη πιστεύουμε και να τη υποστηρίζουμε, όταν την εγκρίνει η κριτική μας σκέψη, γιατί είναι αναγκαίο το θετικό έργο της όταν μάλιστα, τα πρόσωπα που ασκούν Εξουσία, έχουν το ηθικό ανάστημα, να γίνουν μπροστάρηδες. Άλλωστε, η τάση της υποταγής στη φωνή της Εξουσίας, θα υπάρχει πάντα άλλοτε ισχυρότερη, και άλλοτε ασθενέστερη.
ΤΟΝ κυνισμό της , μόνο ή Παιδεία, η Γνώση όπως προείπαμε, μπορεί να αποδυναμώσει.
Ό παιδευμένος πολίτης, δεν σπεύδει, να υπακούει στις εντολές της χωρίς κριτική σκέψη δίχως πνευματική εγρήγορση. Η δύναμη της γνώσης τον θωρακίζει! Ή μόνη ελπίδα του λοιπόν, είναι η ανεκτίμητη Παιδεία, που επιτελεί το πιό σπουδαίο έργο..Δυσχεραίνει, κάνει πολύ δύσκολο, το έργο της, που κινείται και λειτουργεί με μόνο στόχο, να κυριαρχήσει, να εκμεταλλευτεί, να αρπάξει, να καταστρέψει, τα πάντα, για ανομολόγητα οφέλη, εις βάρος και αυτής την ίδιας, της ανθρώπινη υπόστασης, και αξιοπρέπειας. Καί πρέπει να κάνουμε μια παρατήρηση εδώ.
Τη δύναμη της Παιδείας, την ξέρουν καλά, αυτοί που ασκούν εξουσία, αυτοί που έχουν τη διακυβέρνηση, των υπό ανάπτυξη χωρών, όπως συνηθίζουμε να τις λέμε. Αλλά δυστυχώς συμβαίνει και στη Πατρίδα μας, τη χώρα που δίδαξε τις αξίες, και τις ιδέες σε όλο τον Κόσμο. Δεν είναι τυχαίο, που οι εκάστοτε κυβερνώντες, δίνουν για τη Παιδεία και τον Πολιτισμό τα λιγότερα χρήματα, που <άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων> κατά πως μας μας λέει ο Σοφός μας Πρόγονος!
* Η κα Παυλίνα Μπεχράκη, είναι Εικαστικός, Συγγραφέας και Ποιήτρια από την Κόρινθο.
Αφήστε ένα σχόλιο