Η αναγέννηση της Φιλοσοφίας ως ιστορική ανάγκη (Φ.1815)
Γράφει ο Κώστας Τζαναβάρας *
«Η οικονομική κρίση, που μαστίζει τον πλανήτη και την Ελλάδα, η εξαθλίωση ενός ολόκληρου Έθνους, που στην θεωρία είναι κυρίαρχο, αλλά στην πραγματικότητα χωρίς δικαίωμα εξουσίας της λειτουργίας του έχει, ως πέπλο, απορροφήσει ολοκληρωτικά τη σκέψη και τις ενέργειες του Ελληνικού Λαού. Οι επικείμενες Δημοτικές και Βουλευτικές Εκλογές δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την ψυχολογική κατάσταση τουΛαού. Οι περισσότεροι Έλληνες, γονατισμένοι από τα προσωπικά μας και Ελλαδικά προβλήματα δεν έχουμε τον χρόνο και τη διάθεση να δούμε τι συμβαίνει στον περίγυρό μας (...).» Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια στο κύριο άρθρο του «Κορίνθιου» με τίτλο «Δείγματα της παγκόσμιας τρέλλας...» (Φ.τ.Κ. φ.1814/3.11.2022). Ο αγαπητός φίλος και ομοτράπεζος Βαγγέλης Κόκκινος, περιέγραφε, «Με το θάρρος της γνώμης» του, την ζοφερή πραγματικότητα.
Δεν είναι καθόλου απλό ένα «στρατιωτικό μάτι» να διαβλέπει ότι «θέλουν πόλεμο με κάθε τίμημα οι δήθεν φιλελεύθεροι Νατοϊκοί, αλλά και οι δήθεν προοδευτικοί της Ανατολής!» Διαπιστώνει και προθέσεις «αποπληθυσμού της γης» στα «600 εκατομμύρια». Έναντι «7 δις» τώρα.
ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΤΑ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ, αυτά είναι τα σχέδια, αυτό είναι το ζοφερό ενδεχόμενο.. Αλλά, ακόμη και στην καλύτερη συνηθισμένη εξέλιξη, όλα αυτά απλώς θα αναβληθούν. Το πολεμικό κλίμα πλήττει τους περισσότερους, και τα σχέδια θα παραμένουν. Όσο για την χειρότερη εκδοχή, πράγματι, οι ελπίδες μας εναπoτίθενται στο Θεό.
ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, είναι η βασική φιλοσοφική «Πώς είναι τούτο δυνατόν;» Πώς γίνεται δηλαδή να ΘΕΛΟΥΝ κάποιοι να πραγματοποιηθούν τέτοια σχέδια. Τί κόσμο φαντάζονται; Τί ζωή θα είναι για τους νικητές ενός τέτοιου πολέμου; Τί συμφέρον έχουν; Τί επιδιώκουν για τις γυναίκες και τα παιδιά τους;
ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, κι αυτή βασική φιλοσοφική, αφορά την ΑΠΩΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ όλων αυτών.
Ακολουθώντας δηλαδή το μίτο των διαδοχικών αιτίων, φθάνουμε στη ρίζα, στο πρόβλημα που τα προκαλεί όλα. Και η λύση σε όλα προβάλλει απλή, σίγουρη και οικονομική.
Αυτό λέει η θεωρία.
ΩΣ ΔΕΙΓΜΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ, θα επαναφέρω στη μνήμη των αναγνωστών της Φ.τ.Κ. την πρότασή μου για καινοτόμο φορολογικό σύστημα (2012). Πρόταση που είχε υποβληθεί δημοσίως στον τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ.Γεώργιο Προβόπουλο. Τώρα πια, μπορώ κι εγώ να το θέσω καλύτερα, στις θεμελιώδεις διαστάσεις του.
Πρώτον, λοιπόν, η ιδέα απαντά απλά στην μαρξική διαπίστωση τακτικών κρίσεων του καπιταλισμού, που λύνονται μόνο με πόλεμο. Η απάντηση είναι απλή: το πρόβλημα έγκειται στο ότι έχουμε καπιταλισμό με σοσιαλιστικών αντιλήψεων φορολογικό σύστημα. Αυτή η αντινομία προκαλεί τις κρίσεις, μαζί κι αυτήν που βιώνουμε.
Δεύτερον, αυτή η αντινομία αίρεται με μία απλή αλλαγή της βασικής φιλοσοφίας του φορολογικού μας συστήματος. Αντί να φορολογούμε το εισόδημα, θα φορολογούμε την περιουσία επί της αξίας της.
Τρίτον, αυτή η απλή αλλαγή στο φορολογικό μας σύστημα, αλλάζει αβίαστα! τα πάντα στην κοινωνία μας. Το «φαινόμενο της πεταλούδας», σε κοινωνικό ζήτημα. Κατά την έκφραση υψηλόβαθμου στελέχους της Τ.τ.Ε. , που συνεργάσθηκε off the record, πρόκειται για «κολοσσιαία αλλαγή». Αλλαγή ανατρεπτική, αλλά ενάρετη και δημιουργική.
Τέταρτον, τώρα πια, βλέπω ότι δεν χρειάζεται, τουλάχιστον άμεσα, η αλλαγή που είχα προτείνει για την έμμεση φορολογία. Τουτέστιν: Δεν υπάρχει λόγος να καταργηθεί η «ναυαρχίδα» του φορολογικού συστήματος της Ε.Ε., ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) Μπορεί κάλλιστα να δρομολογηθεί σταδιακή μείωσή του.
Πέμπτον, αντιστοίχως, υπάρχει πια απλή πρόταση για το βασικό πρόβλημα εφαρμογής της πρότασης: τις μεταβατικές ρυθμίσεις.
ΔΕΝ ΕΠΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ, αν και θα συγκινούσε τουλάχιστον τις αγορές, στις προεξοφλητικές δυνάμεις των οποίων βασίζεται. Και δεν θα ήταν η πρώτη φορά. Υπάρχει το εξής άλυτο από πλευράς μου πρόβλημα:
θερμοί υποστηρικτές της πρότασης, ανησυχούν ότι «δεν θα μας αφήσουν οι τράπεζες», αλλά αποσύρονται και αδρανούν μόλις ακούσουν ότι οι τραπεζίτες το ψηφίζουν «και με τα δυό τους χέρια».
ΕΚΕΙΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΜΕΝΩ, είναι ότι η πρότασή μου είναι ένα επαρκές δείγμα Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας. Φιλοσοφίας των λύσεων, ανατρεπτικών μεν ενάρετων δε. Απλών, σίγουρων, οικονομικών.
Όσο είναι καιρός...
Κόρινθος 7 Νοεμβρίου 2022
Δεν είναι καθόλου απλό ένα «στρατιωτικό μάτι» να διαβλέπει ότι «θέλουν πόλεμο με κάθε τίμημα οι δήθεν φιλελεύθεροι Νατοϊκοί, αλλά και οι δήθεν προοδευτικοί της Ανατολής!» Διαπιστώνει και προθέσεις «αποπληθυσμού της γης» στα «600 εκατομμύρια». Έναντι «7 δις» τώρα.
ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΤΑ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ, αυτά είναι τα σχέδια, αυτό είναι το ζοφερό ενδεχόμενο.. Αλλά, ακόμη και στην καλύτερη συνηθισμένη εξέλιξη, όλα αυτά απλώς θα αναβληθούν. Το πολεμικό κλίμα πλήττει τους περισσότερους, και τα σχέδια θα παραμένουν. Όσο για την χειρότερη εκδοχή, πράγματι, οι ελπίδες μας εναπoτίθενται στο Θεό.
ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, είναι η βασική φιλοσοφική «Πώς είναι τούτο δυνατόν;» Πώς γίνεται δηλαδή να ΘΕΛΟΥΝ κάποιοι να πραγματοποιηθούν τέτοια σχέδια. Τί κόσμο φαντάζονται; Τί ζωή θα είναι για τους νικητές ενός τέτοιου πολέμου; Τί συμφέρον έχουν; Τί επιδιώκουν για τις γυναίκες και τα παιδιά τους;
ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, κι αυτή βασική φιλοσοφική, αφορά την ΑΠΩΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ όλων αυτών.
Ακολουθώντας δηλαδή το μίτο των διαδοχικών αιτίων, φθάνουμε στη ρίζα, στο πρόβλημα που τα προκαλεί όλα. Και η λύση σε όλα προβάλλει απλή, σίγουρη και οικονομική.
Αυτό λέει η θεωρία.
ΩΣ ΔΕΙΓΜΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ, θα επαναφέρω στη μνήμη των αναγνωστών της Φ.τ.Κ. την πρότασή μου για καινοτόμο φορολογικό σύστημα (2012). Πρόταση που είχε υποβληθεί δημοσίως στον τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ.Γεώργιο Προβόπουλο. Τώρα πια, μπορώ κι εγώ να το θέσω καλύτερα, στις θεμελιώδεις διαστάσεις του.
Πρώτον, λοιπόν, η ιδέα απαντά απλά στην μαρξική διαπίστωση τακτικών κρίσεων του καπιταλισμού, που λύνονται μόνο με πόλεμο. Η απάντηση είναι απλή: το πρόβλημα έγκειται στο ότι έχουμε καπιταλισμό με σοσιαλιστικών αντιλήψεων φορολογικό σύστημα. Αυτή η αντινομία προκαλεί τις κρίσεις, μαζί κι αυτήν που βιώνουμε.
Δεύτερον, αυτή η αντινομία αίρεται με μία απλή αλλαγή της βασικής φιλοσοφίας του φορολογικού μας συστήματος. Αντί να φορολογούμε το εισόδημα, θα φορολογούμε την περιουσία επί της αξίας της.
Τρίτον, αυτή η απλή αλλαγή στο φορολογικό μας σύστημα, αλλάζει αβίαστα! τα πάντα στην κοινωνία μας. Το «φαινόμενο της πεταλούδας», σε κοινωνικό ζήτημα. Κατά την έκφραση υψηλόβαθμου στελέχους της Τ.τ.Ε. , που συνεργάσθηκε off the record, πρόκειται για «κολοσσιαία αλλαγή». Αλλαγή ανατρεπτική, αλλά ενάρετη και δημιουργική.
Τέταρτον, τώρα πια, βλέπω ότι δεν χρειάζεται, τουλάχιστον άμεσα, η αλλαγή που είχα προτείνει για την έμμεση φορολογία. Τουτέστιν: Δεν υπάρχει λόγος να καταργηθεί η «ναυαρχίδα» του φορολογικού συστήματος της Ε.Ε., ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) Μπορεί κάλλιστα να δρομολογηθεί σταδιακή μείωσή του.
Πέμπτον, αντιστοίχως, υπάρχει πια απλή πρόταση για το βασικό πρόβλημα εφαρμογής της πρότασης: τις μεταβατικές ρυθμίσεις.
ΔΕΝ ΕΠΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ, αν και θα συγκινούσε τουλάχιστον τις αγορές, στις προεξοφλητικές δυνάμεις των οποίων βασίζεται. Και δεν θα ήταν η πρώτη φορά. Υπάρχει το εξής άλυτο από πλευράς μου πρόβλημα:
θερμοί υποστηρικτές της πρότασης, ανησυχούν ότι «δεν θα μας αφήσουν οι τράπεζες», αλλά αποσύρονται και αδρανούν μόλις ακούσουν ότι οι τραπεζίτες το ψηφίζουν «και με τα δυό τους χέρια».
ΕΚΕΙΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΜΕΝΩ, είναι ότι η πρότασή μου είναι ένα επαρκές δείγμα Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας. Φιλοσοφίας των λύσεων, ανατρεπτικών μεν ενάρετων δε. Απλών, σίγουρων, οικονομικών.
Όσο είναι καιρός...
Κόρινθος 7 Νοεμβρίου 2022
* Ο κ- Κώστας Τζαναβάρας, είναι σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας.
Αφήστε ένα σχόλιο