Δύο είναι οι παράμετροι που θα κρίνουν τις εκλογές (Φ.1824)
Του Κωστα Παναγόπουλου *
Πέρα από τις αποτυπώσεις της πρόθεσης ψήφου, που συνήθως συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας στην παρουσίαση των δημοσκοπικών ευρημάτων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η καταγραφή των παραμέτρων που προσδιορίζουν την εκλογική μας συμπεριφορά.
Δύο φαίνεται να είναι οι παράμετροι που κυριαρχούν:
1)Η αντίληψη των πολιτών για το κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει καλύτερα, για όσους προσεγγίζουν θετικά τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα, ή για το κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει λιγότερο άσχημα, για όσους προσεγγίζουν την πολιτική πραγματικότητα αρνητικά.
Η παράμετρος αυτή, ενσωματώνει όλες τις διαστάσεις της διακυβέρνησης, με πιο σημαντική τη διάσταση της πραγματικής οικονομίας. Του πώς και πόσο, δηλαδή, οι πολίτες εκτιμούν ότι ένα κόμμα, ως κυβέρνηση, θα στηρίξει τους ίδιους, την οικογένεια τους, την επιχείρηση, τη δουλειά τους.
Η αντιμετώπιση των αυξήσεων στις τιμές στην ενέργεια και τα βασικά αγαθά, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της εικόνας.
Άλλες κρίσιμες διαστάσεις της διακυβέρνησης, είναι η διαχείριση των εθνικών θεμάτων και η αίσθηση σιγουριάς, ενώ μικρότερη συγκριτικά επιρροή φαίνεται να έχουν ζητήματα διαπλοκής και διαφθοράς.
2)Η ισχύς και η πειστικότητα των διλημμάτων που, πολύ νωρίς έχουν θέσει τα κόμματα. Με δεδομένο το σύστημα της απλής αναλογικής στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και σχεδόν βέβαιη την εκ νέου διεξαγωγή εκλογών, έχει ιδιαίτερη σημασία το πιο θα είναι το «ερώτημα» των εκλογών.
Θα είναι η αυτοδυναμία ως προϋπόθεση της σταθερότητας, σε αντιπαραβολή με το χάος, όπως επιδιώκει η Νέας Δημοκρατία, ή θα είναι η δικαιοσύνη παντού, σε αντιπαραβολή με την κοινωνική αδικία και την υποβάθμιση της δημοκρατίας, όπως επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Η επικράτηση στην κοινωνική συζήτηση του ενός ή του άλλου διλήμματος, θα διαμορφώσει το πολιτικό περιβάλλον της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης και θα προσδιορίσει το χαρακτήρα της ψήφου. Το αν και πόσο θα είναι «χαλαρή» ή όχι, «ψήφος διαμαρτυρίας» ή «ψήφος διακυβέρνησης». Περιβάλλον και χαρακτήρας της ψήφου, θα επιδράσουν αποφασιστικά στην επιλογή, την ώρα της κάλπης.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, σε σχέση με τις δύο αυτές παραμέτρους, είναι η σταθερότητα και η ένταση με την οποία αποτυπώνεται η παρουσία τους, σε βάθος χρόνου. Η αντίληψη κυβερνησιμότητας αποτυπώνεται με αμείωτη ένταση από τους πρώτους μήνες μετά τις εκλογές, ενώ τα διλήμματα από την πρώτη στιγμή που τα έθεσαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας.
Να σημειωθεί, ότι η απουσία διλημματικής προσέγγισης από το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής, συνιστά πρόβλημα, που αποτυπώνεται στη δημοσκοπική καταγραφή της εκλογικής του επιρροής, τους τελευταίους μήνες.
Λίγο πριν τις εκλογές, γνωρίζουμε ότι η αντίληψη κυβερνησιμότητας και η πειστικότητα των διλημμάτων, προσδιορίζουν την εκλογική συμπεριφορά.
Στους μήνες που έρχονται θα διαπιστώσουμε σε ποια κατεύθυνση και σε πια έκταση θα λειτουργήσει αυτός ο προσδιορισμός.
*Ο Κώστας Παναγόπουλος είναι Διευθύνων Σύμβουλος της ALCO
Δύο φαίνεται να είναι οι παράμετροι που κυριαρχούν:
1)Η αντίληψη των πολιτών για το κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει καλύτερα, για όσους προσεγγίζουν θετικά τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα, ή για το κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει λιγότερο άσχημα, για όσους προσεγγίζουν την πολιτική πραγματικότητα αρνητικά.
Η παράμετρος αυτή, ενσωματώνει όλες τις διαστάσεις της διακυβέρνησης, με πιο σημαντική τη διάσταση της πραγματικής οικονομίας. Του πώς και πόσο, δηλαδή, οι πολίτες εκτιμούν ότι ένα κόμμα, ως κυβέρνηση, θα στηρίξει τους ίδιους, την οικογένεια τους, την επιχείρηση, τη δουλειά τους.
Η αντιμετώπιση των αυξήσεων στις τιμές στην ενέργεια και τα βασικά αγαθά, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της εικόνας.
Άλλες κρίσιμες διαστάσεις της διακυβέρνησης, είναι η διαχείριση των εθνικών θεμάτων και η αίσθηση σιγουριάς, ενώ μικρότερη συγκριτικά επιρροή φαίνεται να έχουν ζητήματα διαπλοκής και διαφθοράς.
2)Η ισχύς και η πειστικότητα των διλημμάτων που, πολύ νωρίς έχουν θέσει τα κόμματα. Με δεδομένο το σύστημα της απλής αναλογικής στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και σχεδόν βέβαιη την εκ νέου διεξαγωγή εκλογών, έχει ιδιαίτερη σημασία το πιο θα είναι το «ερώτημα» των εκλογών.
Θα είναι η αυτοδυναμία ως προϋπόθεση της σταθερότητας, σε αντιπαραβολή με το χάος, όπως επιδιώκει η Νέας Δημοκρατία, ή θα είναι η δικαιοσύνη παντού, σε αντιπαραβολή με την κοινωνική αδικία και την υποβάθμιση της δημοκρατίας, όπως επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Η επικράτηση στην κοινωνική συζήτηση του ενός ή του άλλου διλήμματος, θα διαμορφώσει το πολιτικό περιβάλλον της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης και θα προσδιορίσει το χαρακτήρα της ψήφου. Το αν και πόσο θα είναι «χαλαρή» ή όχι, «ψήφος διαμαρτυρίας» ή «ψήφος διακυβέρνησης». Περιβάλλον και χαρακτήρας της ψήφου, θα επιδράσουν αποφασιστικά στην επιλογή, την ώρα της κάλπης.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, σε σχέση με τις δύο αυτές παραμέτρους, είναι η σταθερότητα και η ένταση με την οποία αποτυπώνεται η παρουσία τους, σε βάθος χρόνου. Η αντίληψη κυβερνησιμότητας αποτυπώνεται με αμείωτη ένταση από τους πρώτους μήνες μετά τις εκλογές, ενώ τα διλήμματα από την πρώτη στιγμή που τα έθεσαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας.
Να σημειωθεί, ότι η απουσία διλημματικής προσέγγισης από το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής, συνιστά πρόβλημα, που αποτυπώνεται στη δημοσκοπική καταγραφή της εκλογικής του επιρροής, τους τελευταίους μήνες.
Λίγο πριν τις εκλογές, γνωρίζουμε ότι η αντίληψη κυβερνησιμότητας και η πειστικότητα των διλημμάτων, προσδιορίζουν την εκλογική συμπεριφορά.
Στους μήνες που έρχονται θα διαπιστώσουμε σε ποια κατεύθυνση και σε πια έκταση θα λειτουργήσει αυτός ο προσδιορισμός.
*Ο Κώστας Παναγόπουλος είναι Διευθύνων Σύμβουλος της ALCO
Αφήστε ένα σχόλιο