Πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κορίνθιου» (Φ.1831)

ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

 

Ο «Κορίνθιος»

 

 

Τραγωδία Τεμπών και Εθνικό Σύστημα Χειρισμού Κρίσεων

Το τραγικό σιδηροδρομικό ατύχημα στα στενά των Τεμπών κοντά στη Λάρισα έφερε στη μνήμη μας ένα ανάλογο επεισόδιο με μαθητές από τη Μακεδονία, αλλά και άλλα παρεμφερή θανατηφόρα γεγονότα, που προκαλούν εθνική θλίψη. Είμαστε λίγοι αριθμητικώς για να χάνονται μαζικά ένας αριθμός δεκάδων συνανθρώπων μας, Ελλήνων πολιτών. Οι ανάγκες αποτίμησης παρόμοιων καταστάσεων μας επιβάλλει να αναφερθούμε πέραν από άλλη σκοπιμότητα στο λεγόμενο Εθνικό Σύστημα Χειρισμού Κρίσεων, που κι αυτό χωλαίνει ανάλογα με το ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία. Ατυχώς η πολιτική σκοπιμότητα, θεσμούς όπως το Ε.Σ.Χ. Κρίσεων, δεν δρα με γνώμονα τη συγκρότηση τούτων από άτομα που έχουν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα να ανταπεξέλθουν επαρκώς κάτω από  δύσκολες συνθήκες.

Έχουμε προηγούμενα για να επικαλούμαστε αυτή την άποψη. Τι να πούμε και τι να επικαλεστούμε, όταν στη μνήμη μας έχουμε σωρεία ανάλογων περιπτώσεων; Ακόμη στο μυαλό μας έχουμε νωπή την περίπτωση της Ελληνοτουρκικής κρίσεως των Ιμίων του 1996, τότε που οι Τούρκοι γκριζάρισαν το Αιγαίο με απέναντι την Κυβέρνηση Κ. Σημίτη. Καμιά πρακτική παρουσία του Εθνικού Συστήματος Χειρισμού Κρίσεων, ούτε καν μία σχετική μελέτη που να βγάζει συμπεράσματα για εφαρμογή σε ανάλογες μελλοντικές καταστάσεις. Μόνο ευχολόγια και ευχαριστίες ακούσαμε από την τότε Κυβέρνηση για την εκτόνωση της κατάστασης, στην οποία όμως ήδη είχαμε υποχωρήσει στις αξιώσεις της Τουρκίας, πράγμα που το βιώνουμε μέχρι και σήμερα.

Στη μνήμη μας φέρνουμε και τη νωπή ακόμη Εθνική Κρίση, με την πυρκαγιά στο Μάτι της Αττικής, στην οποία θρηνήσαμε 102 νεκρούς και τεράστιες δασικές και υλικές καταστροφές. Αμέσως μετά την τραγωδία, το πένθος και το δάκρυ, το μόνο που έκανε η τότε Κυβέρνηση Τσίπρα, ήταν η συγκάλυψη των ενόχων και η αφωνία του Εθνικού Συστήματος Χειρισμού Κρίσεων. Οι δίκες που γίνονται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα απογυμνώνουν την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που όχι μόνο δεν απέδωσε ευθύνες σε υπεύθυνες Ηγεσίες, αλλά συγκάλυψε αυτές, κατόπιν εντολής και επιβράβευσε τους ενόχους. Ούτε μία συγγνώμη για τον θάνατο 102 συμπολιτών μας.

Και για να κλείσουμε το άρθρο μας, επανερχόμαστε στην Τραγωδία των Τεμπών.  Προβληματίζουν τα λόγια του νεότερου Κ. Καραμανλή, ο οποίος αφού αναφέρεται στην παραίτησή του στην τραγική κατάσταση που βρήκε ως Υπουργός Συγκοινωνιών τον ΟΣΕ και τις προσπάθειες να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις, υπέβαλε την παραίτησή του, επικαλούμενος και αναλαμβάνοντας την αναλογούσα στον ίδιον πολιτική ευθύνη. Αυτή η πράξη αποτελεί ευοίωνο σημάδι πολιτικής ευθύνης, όπως και η εκ μέρους του Πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, αποδοχή της αίτησης παραίτησης. Είναι μία βασική αρχή και αναμένουμε τη συνέχεια λέγοντας: Ευθύνη κάθε Κυβέρνησης και Πρωθυπουργού να επιλέγει τα μέλη του Ε.Σ.Χ. Κρίσεως από άτομα κατάλληλα σπουδαγμένα, να συνεργάζονται μεταξύ τους και να εισηγούνται λήψη μέτρων τα οποία οφείλει η πολιτική ηγεσία με αποφασιστικότητα να υλοποιεί στην πράξη. Μακριά από ειδικούς συμβούλους αστοιχείωτους, «τύπου Καρανίκα»… 

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»