ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ (Φ. 1863)

 

Ὀργή!

 

 

4 Οκτωβρίου, 2023

Σὲ παλιότερους καιρούς, ὅταν καταστροφικὰ γεγονότα ἔπλητταν τὸν τόπο, οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν τὸν σταυρό τους καὶ ἔλεγαν δυὸ μόνο λέξεις: «Ὀργὴ Θεοῦ»!

Ἄλλαξαν οἱ καιροί. Τώρα ἀκόμα καὶ ἀπροσμέτρητου μεγέθους καταστροφές, ὅπως οἱ τελευταῖες μεγάλες πυρκαγιὲς καὶ οἱ καταστροφικὲς πλημμύρες, ἀποδίδονται σὲ φυσικὰ αἴτια. Ἐλάχιστοι τολμοῦν νὰ ψελλίσουν καὶ πάλι τὶς δύο λέξεις: «Ὀργὴ Θεοῦ»! Οἱ πολλοὶ τὶς ἀντικατέστησαν μὲ τὸν ὅρο «κλιματικὴ ἀλλαγὴ» ἢ ἀπουσία ὑποδομῶν καὶ ἔλλειψη προληπτικῶν ἔργων.

Ὅταν οἱ παλιοὶ μιλοῦσαν γιὰ «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ», τὴν ἐννοοῦσαν ὡς ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης του. Ἔβλεπαν τὶς τιμωρητικὲς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ ὡς συν­έπεια τῆς ἀπομακρύνσεώς τους ἀπὸ τὸν δρόμο του καὶ ὡς μέσο τῆς ἀγάπης του, προκειμένου νὰ τοὺς ἐπαναφέρει κοντά Του. Ἔτσι συνέρχονταν καὶ συμμαζεύονταν.

Σήμερα ἔχει ἐπέλθει ὁλικὴ σκότωση. Οἱ ἄνθρωποι καὶ μάλιστα οἱ ἡγέτες μας νομίζουμε ὅτι μποροῦμε νὰ ἀσεβοῦμε ἀτιμώρητα. Δὲν κατανοοῦμε ὅτι τὰ τραγικὰ γεγονότα τῶν περασμένων μηνῶν τὰ προκαλέσαμε ἐμεῖς μὲ τὴν άσύδοτη ἀποστασία μας· καὶ συνεχίζουμε νὰ προκαλοῦμε.

Διότι τί ἄλλο ἀπὸ θρασεία πρόκληση εἶναι ἡ πρόθεση τοῦ Πρωθυπουργοῦ νὰ νομοθετήσει τὸν διαστροφικὸ ὁμοφυλοφιλικὸ γάμο; Τὴν ὥρα μάλιστα πού, ὅπως λέγεται ἢ καὶ δημόσια ὁμολογεῖται, στελέχη καὶ βουλευτὲς τοῦ κόμματός του καυχῶνται γιὰ τὸ βορβορῶδες πάθος τους…

Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφθανε αὐτό, ἐμφανίσθηκε στὴν πολιτικὴ σκηνὴ καὶ ἐξελέγη Πρόεδρος κόμματος ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος πρόβαλε δημόσια καὶ μὲ καμάρι τὴ διαστροφή του. Ἔφθασε μάλιστα στὸ σημεῖο τὸ βράδυ τῆς ἐκλογῆς του νὰ εὐχαριστήσει τὴν οἰκογένειά του (τοὺς γονεῖς καὶ τὸν ἀδελφό του) καὶ τὴν «προσωπική του οἰκογένεια», ὅπως τὴν ὀνόμασε: τὸν ἄντρα σύντροφό του καὶ τὴ σκυλίτσα του.

Ἀλλὰ ἐπιτέλους ἕνας ἄνθρωπος μπορεῖ κάποια στιγμὴ νὰ παραφρονήσει καὶ νὰ προβάλει τέτοιες ἀλλόκοτες ἰδέες. Ὅμως τὴν ἴδια στιγμὴ ἕνα ἐκστασιασμένο πλῆθος, ἀντὶ νὰ ἐκραγεῖ ἀπὸ ὀργή, νὰ τὸν ἐπιδοκιμάζει χειροκροτών­τας τον θορυβωδῶς, αὐτὸ δὲν εἶναι ἁπλὴ πρόκληση ἑνὸς ἀδαοῦς· συνιστᾶ ὁμαδικὴ ὕβρη!

Διερωτᾶται λοιπὸν κανείς: Παραφρο­νήσαμε ἐντελῶς; Ἀπὸ πότε, ὅπως ἔγραψε σὲ πρωτοσέλιδό της ἡ ἐφημερίδα «Ἑστία» (26-9-2023), «δύο ἄντρες καὶ ἕνα σκυλὶ συνιστοῦν ‘‘οἰκογένεια’’»; Αὐτὴ εἶναι ἡ «Ἑλληνικὴ οἰκογένεια» ποὺ ὀνειρεύονται καὶ προωθοῦν οἱ πολιτικοί μας; Ποῦ ζοῦν, σὲ ποιόν τόπο, σὲ ποιά πατρίδα; Δὲν τὸ ξέρουν, δὲν τὸ ἀντιλαμβάνονται;

Γιατί προκαλοῦν μὲ τέτοιο θράσος καὶ πάλι τὴν «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ»;