ΠΟΙΟΣ είναι ο Χριστός (Φ. 1864)

Γράφει και Επιμελείται: Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ν. ΣΑΡΕΛΑΣ

Στην Καισαρεία που είχε χτίσει ο Φίλιππος ο Τετράρχης προς τιμήν του Καίσαρος του Οκταβιανού Αυγούστου, ήλθε ο Χριστός με τους μαθητές του. Οι κάτοικοι της ήταν κυρίως ειδωλολάτρες, και προφανώς ο Κύριος δεν ζητούσε εκεί κατάλληλο έδαφος για κήρυγμα, αλλά ήσυχο περιβάλλον για

κατ' ιδίαν επικοινωνία και διδασκαλία των Αποστόλων . Πλησίαζε ήδη ο καιρός του Πάθους. Τον είχαν ακολουθήσει στις περιοδείες του, είδαν την αναμάρτητη ζωή του, θαύμασαν την απαράμμιλη διδασκαλία του, έμειναν έκθαμβοι μπροστά στα καταπληκτικά θαύματα του.

Τον είχαν γνωρίσει αρκετά. Ήταν πλέον καιρός να τους αποκαλύψει Εκείνος ακόμη περισσότερο την αλήθεια για το πρόσωπο του. Τους ρώτησε λοιπόν παιδαγωγικά: «τινά με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι τον υιόν του ανθρώπου;» Ποια γνώμη έχουν για Μένα οι άνθρωποι; Ποιος νομίζουν ότι είμαι Εγώ; Ο υιός του ανθρώπου; Οι μαθητές απάντησαν : Άλλοι μεν λένε ότι είσαι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι δε ότι είσαι ο Ηλίας, κι άλλοι ότι είσαι ο Ιερεμίας ή ένας από τους παλιούς προφήτες , που αναστήθηκε από τους νεκρούς .

Έδωσαν αυτή την απάντηση οι μαθητές , διότι οι άνθρωποιτου λαού αντιλαμβάνονταν ότι ο Χριστός Ήταν μια σπάνια και εξαιρετική προσωπικότητα, όμως δεν Τον πίστευαν ως αναμενόμενο Μεσσία, αλλά ως έναν προφήτη που ήταν πρόδρόμος του Μεσσία. Στη συνέχεια ο Κύριος απευθύνει το ακόλουθο ερώτημαπρος τους μαθητές του :"<<υμείς δε τινά με λέγετε είναι;» Εσεις , που τόσο καιρό με ακολουθείτε, που έχετε δει και ακούσει τόσα, που έχετε κάνει και οι ίδιοι θαύματα με τη δύναμη

μου , εσείς ποίος λέτε να είμαι; Τότε ο φλογερός Πέτρος , ο κορυφαίος του χορού των Αποστόλων , εκ μέρους όλων απαντά :<<συ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος».

«Ο Χριστός» , δηλαδή Αυτός που ήταν η ελπίδα του Ισραήλ, η πραγματοποίηση της μεγάλης επαγγελίας που είχε δοθεί στους Ιουδαίους , τον Οποίο ως Μεσσία με ανυπομονησία πε ρίμεναν . Ενώ όμως ο πολύ λαός δεν Τον θεωρούσε ως Μεσσία, οι δώδεκα μαθητές είχαν ενισχυθεί στην πίστη ότι είναι «ο Χριστός». Επιπλέον προσθέτουν κάτι ανώτερο: «ο υιός τουΘεού του ζώντος». Ο απόστολο Πέτρος με την προσθήκη του -

άρθρου στην ονομασία «υιό του θεού του ζώντος», ομολογεί! σαφώς τη θεία καταγωγή του Ιησού . Διακηρύσσει ότι ο Χριστός είναι φυσικός και Μονογενής Υιός του Θεού , ότι έχει τη φύση του θεού ο Οποίος δεν είναι νεκρός σαν τα είδωλα, αλλά ζει παντοτινά , έχει ζωή και μεταδίδει τη ζωή. Βέβαια το νόημα αυτής της ομολογίας δεν το κατανοεί πλήρως τώρα. Θα το εννοήσει μετά την Πεντηκοστή με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Άλλοτε πάλι, τότε που θαυμαστό τρόπο «εκόπασεν ο άνεμος» , και κατέπαυσε η τρικυμία, όσοι μαθητές ήσανί μέσα στο πλοίο ομολόγησαν εντυπωσιασμένοι και είπαν:«αληθώς θεού υιός ει». Όμως , όπως εξηγεί ο ιερός Χρυσό-στομος, δεν ομολόγησαν όπως ο Πέτρος ότι είναι Υιός του θεού , αλλά ότι ήταν ένας «εξαίρετος» από τους πολλούς «αληθώς υιόν ενόμιζον είναι εξαίρετον μέν παρά τους πολλούς , ου μην εκ της ουσίας αυτής» .<<Υιούς Θεού» ονόμαζαν γενικά τους ανθρώπους της αρετής, τους αγίους , και θεωρούσαν ότι ο Χριστός είναι μέν εξαίρετος μεταξύ αυτών ,αλλά όχι θεός, όχι ο φυσικός υιός ,ο <<εκ της ουσίας» του θεού προελθών.

Ο Απόστολος Πέτρος με το φωτισμό του θεού ξεχωρίζει τελείως τον Χριστό από οποιουσδήποτε άλλους. Δεν είναι ο χριστός απλώς ένας άγιος , μεγάλος άγιος , ο μεγαλύτερος όλων, εκπρόσωπος του θεού , εξαίρετο διδάσκαλος της αλήθειας ,προφήτης μέγας του θεού .Όχι! Ο Ιησούς Χριστός είναι τελεί-

ως ξεχωριστός και άπειρος ανώτερος απ' όλους. Διότι ο χρι στό είναι ένας και μοναδικός , ο φυσικός Υιός του θεού , θεός αληθινός και Αυτός ο εκ του μόνου αληθινού θεού Πατρός «αιδίως γεννηθείς» προ πάντων των αιώνων.

Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ν. ΣΑΡΕΛΑΣ είναι κειμενογράφος