Η αρθρογραφία του «Κορίνθιου» (Φ.1871)

Μόνο ο Θεός Σωτήρας…

Με ρωτάνε κάποιοι, αν αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα και μάλιστα στην πολιτική ζωή είναι σύμφωνα με τη Δημοκρατική σκέψη ή αποτελούν όνειρο απατηλό; Και τότε έρχονται στο νου μου τα λόγια μιας φίλης Λασκαρίνας, σαν ταινία μπροστά από τα μάτια της ψυχής μου:

     Όταν ένα πρωί ξυπνήσεις αλλιώς και δεις ότι η δημοκρατία που έχεις μάθει να ζεις έχει καταλυθεί από μια άλλη μορφή κυβέρνησης, που πήρε με τη βία την εξουσία, τότε συνειδητοποιείς ότι είσαι υπόδουλος ενός δικτατορικού καθεστώτος. Τι γίνεται όμως, όταν κάποιος σου δώσει ψεύτικες υποσχέσεις ελπίδας για το μέλλον και αφού τον επιλέξεις να σε κυβερνήσει, μετά ξυπνάς ένα πρωί και βλέπεις ότι δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις όπου θέλεις εσύ, ότι δεν μπορείς να προστατευτείς ούτε μέσα στο σπίτι σου, ότι δεν μπορείς να εκφράζεσαι πλέον ελεύθερα; Τι γίνεται όταν συνειδητοποιήσεις, ότι τίποτε πλέον δεν σου εξασφαλίζει τα βασικά ατομικά σου δικαιώματα και τίποτα δεν εγγυάται την ασφάλεια της πατρίδας σου; Κι ‘όλα αυτά όταν ζεις σε μια δικτατορία, που ούτε τανκς είδες στους δρόμους, ούτε εξεγερμένους με όπλα είδες στη Βουλή; Δεν βλέπεις καμιά βίαιη επιβολή δικτατορίας, οπότε δεν την αντιλαμβάνεσαι γιατί όλα γίνονται στο ‘όνομα της Δημοκρατίας.

 Για σένα ο μικρόκοσμος μέσα στον οποίο ζεις, ο κόσμος των λίγων τετραγωνικών μέτρων του σπιτιού, και του δωματίου σου, δεν έχει διαταραχθεί. Κλείνεσαι, λοιπόν, στα λίγα τετραγωνικά σου και λες, πως όλα εξακολουθούν να είναι όπως ήταν πάντα, ας αράξω. Μεγάλο λάθος! Ακόμα κι αν ο μικρόκοσμος σου μείνει ανέπαφος από τη φωτιά, δεν θα μπορείς να συνεχίσεις να υπάρχεις μέσα σε μια καμένη, μαύρη ερημιά.

 Ο διπλανός σου αυτή τη στιγμή καίγεται και δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Είσαι ήδη υπόδουλος ενός συστήματος που σκοπό έχει να αλλάξει ο,τιδήποτε θεωρούσες δεδομένο μέχρι σήμερα. Άλλαξε το πριν και σκοπεύει να αλλάξει και το μετά, αλλάζοντας το σύνταγμα, ώστε να μην μπορείς να κάνεις τίποτα πια, να εξαφανίσει την ιστορία σου και την παιδεία, τα σύνορα, το φυσικό χρήμα, το ελεύθερο επάγγελμα, να εξαφανίσει τη δικαιοσύνη. Να εξαφανίσει τους Έλληνες με την αντικατάστασή τους από τους μετανάστες. Κι όλα αυτά, αφού τους δέσει όλους με τα δεσμά ενός ηλεκτρονικού δικτύου των πραγμάτων ταχύτητας 5G, ώστε να ελέγχεται και να καταστρέφεται ο εγκέφαλος και η υγεία όλων, όσων αντέξουμε, πιο αποτελεσματικά. Ερώτημα τι πρέπει να γίνει; Μόνο ο Θεός θα μας σώσει δια της μετάνοιας…  

 Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»

 

Ελεύθερο στους Τούρκους κι εμείς ΟΧΙ στην Ίμβρο και Τένεδο…

Ενώ η Τουρκία, αναφέρει το 5Apostagma.gr, εμποδίζει την άμεση πρόσβαση στα πάλαι ποτέ ελληνικά νησιά Ίμβρος και Τένεδος από την Ελλάδα, η Ελλάδα παρέχει στους Τούρκους πρόσβαση χωρίς βίζα σε ορισμένα από τα νησιά της μεταξύ των οποίων στα 5 από αυτά η Τουρκία απειλεί να εισβάλλει.

Υπάρχουν στον χάρτη και η Ίμβρος και η Τένεδος, δύο ελληνικότατα νησιά που παραδόθηκαν στους Τούρκους με την συνθήκη της Λοζάνης στις 24 Ιουλίου 1923.  Σε αυτήν την συνθήκη υπήρχαν πρόνοιες για το καθεστώς των δύο νήσων, που προέβλεπαν αυτοδιοικητική αυτονομία, σεβασμό του θρησκεύματος και της περιουσίας των κατοίκων, καθώς και την λειτουργία ελληνικών σχολείων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Κάθε φορά που κλιμακώνονται οι ρητορικές προκλήσεις από την γείτονα χώρα,Τούρκοι αξιωματούχοι αφενός κατηγορούν την Ελλάδα για παραβίαση της Συνθήκης της Λοζάνης, και αφετέρου ζητούν εμμέσως πλην σαφώς την αναθεώρησή της θέτοντας θέμα κυριαρχίας των ελληνικών νησιών.

Η προστασία της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο ήταν και συνεχίζει να είναι διεθνής υποχρέωση της Τουρκίας, βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης, παρά τη συστηματική παραβίασή της.

Η Άγκυρα είχε συμβατική υποχρέωση της διαφύλαξης των δικαιωμάτων και των περιουσιών των Ελλήνων των δύο νησιών και όχι μόνο δεν το έπραξε, αντίθετα τα άρθρα ουδέποτε εφαρμόσθηκαν και μάλιστα, το 1964 το τουρκικό κράτος απαγόρευσε και τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, με αποτέλεσμα ο κύριος όγκος των μαθητών να μεταναστεύσει στην Κωνσταντινούπολη ή την Ελλάδα.

Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα η υπουργός Πολιτισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη και ο Τούρκος ομόλογός της, Μεχμέτ Ερσόι υπέγραψαν κοινή δήλωση / διακήρυξη για συνεργασία των δύο χωρών στον τομέα του τουρισμού.

Συγκεκριμένα η Ελλάδα θα παρέχει απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βίζα για επτά ημέρες στους Τούρκους πολίτες που θα επισκέπτονται τα νησιά. Η απαλλαγή, η οποία δεν περιορίζεται στο καλοκαίρι, μπορεί να αξιοποιηθεί καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Οι Έλληνες δεν έχουν άμεση πρόσβαση στην Ίμβρο και την Τένεδο και καμία μα καμία Ελληνική Κυβέρνηση δεν μιλάει για την καταπάτηση της Συνθήκης της Λοζάνης από την Τουρκία τόσο στα νησιά όσο και για την Κωνσταντινούπολη, λες και δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά  μας. Κρίμα!     

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»

 

 

Τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια και δώρα στην Κορινθία…

Εδώ και πολλά χρόνια η Ελλάδα ζει μέσα σε μια εθνική τραγωδία και οι Έλληνες, ζουν ο καθένας το δικό του δράμα, πλην ελαχίστων, οι οποίοι τυγχάνει να είναι και οι κυρίως υπεύθυνοι. Η Μνημονιακή οικονομική κρίση που επέβαλε το ΠΑΣΟΚ – Γ. Παπανδρέου έχει καταφέρει θανάσιμο πλήγμα στα οικονομικά όλων μας. Από αυτόν τον κανόνα δεν ξεφεύγουν παρά ελάχιστοι, που ευνοούνται από τις αποφάσεις των κυβερνώντων και του «Λόχου» της Βουλής. Στον Νομό μας, στην Κορινθία, τις πόλεις και τα χωριά, στα ίδια τα νοικοκυριά, επικρατούν συνθήκες τριτοκοσμικής ανέχειας, οι οποίες διαρκώς επιδεινώνονται παρά τις μεγαλοστομίες κυβερνητικών και άλλων παραγόντων περί του αντιθέτου. Θα ήταν ευχής έργον, αν η ελπίδα ήταν μικροοικονομικής διάρκειας.

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι συνεχίζουν να επαυξάνουν τις στρατιές των νεόπτωχων Ελλήνων και οι επιχειρηματίες διαμαρτύρονται για τις χασούρες από τις περικοπές, τα φορολογικά μέτρα, τα χαράτσια κινητής και ακίνητης περιουσίας, για την κατάργηση των Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, όπως και τόσα άλλα επώδυνα μνημονιακά μέτρα, που μας τα παρουσιάζουν, ως απαραίτητα και ως μονόδρομο στη μελλοντική ζωή  μας.

Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά, ακόμα και στο κέντρο της Κορίνθου για να καταλάβει το μέγεθος της εξαθλίωσης, που επεβλήθη χάριν άλλων σκοπιμοτήτων, που δεν έχουν, ως στόχο την εξυγίανση του δημόσιου βίου. Τα λουκέτα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις αυξάνονται, ενώ η ανεργία καλπάζει, την ώρα που ο τζίρος των επιχειρήσεων κατρακυλάει στην άβυσσο, αφού τα λεφτά όλων μας έχουν φροντίσει να κατατίθενται στις Τράπεζες ατόκως και μάλιστα με ειδικές απαγορευτικές διατάξεις δανειοδότησης.

Ήλθαν ημέρες Χριστουγέννων, ημέρες εορταστικές, ευχών και Χριστιανικής πίστης, ημέρες αφιερωμένες στην οικογένεια και στην αλληλεγγύη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.

Αφού ευχαριστήσουμε τον Θεάνθρωπο για την Έλευσή Του, αλλά και για την ύπαρξή μας, ας φροντίσουμε να κάνουμε τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια και δώρα από την τοπική αγορά. Στα μικρομάγαζια και όχι στα Πολυκαταστήματα, που απομυζούν το αίμα μας. Να μείνουν τα λεφτά μας εδώ και στην Ελλάδα… «Ο Κορίνθιος»

Χριστούγεννα από το παρελθόν

 

Διανύουμε Ημέρες Χριστουγέννων, Ημέρες Εορταστικές, Ημέρες Χριστιανικές, Ημέρες Αγάπης, Ημέρες Αλληλεγγύης και άλλης εθιμικής μνήμης από το απώτερο παρελθόν, απ’΄ όταν ήμουν μικρότερος και πιτσιρίκος. Τότε είμαστε πολλοί περισσότεροι πτωχοί και υπόδουλοι στην Γερμανία, γιατί είμαι κατοχικός. Άλλα τα χρόνια εκείνα, άλλες εποχές. Υπήρχε ανέχεια, αλλά η Κορινθία ήταν η ΓΗ της Επαγγελίας. Όλη η Ελλάδα των μεγαλουπόλεων πεινούσε;. Ο λιμός των ετών 1942 και 1943 ήταν σκοτεινός και μαύρος. Ο θάνατος με το δρεπάνι του έκανε χρυσές δουλειές.

Οι Αθηναίοι, ενθυμούμαι, ερχόντουσαν με τα τρένα της εποχής από την Αθήνα ακόμα και στις στέγες των βαγονιών με ένα τσουβαλάκι στα χέρια. Κρατούσαν με τα αδύνατα χέρια, τα πρησμένα μάγουλα με το κιτρινωπό χρώμα από την πείνα και ερχόντουσαν στους «πάγκους της μαύρης αγοράς» της Κορίνθου με τα επαρχιακά αγροτικά καλούδια της. Έδιναν το βιός μιας ζωής για λίγες σταφίδες, κριθάρι, στάρι, ακόμη και λαθούρι  ή βίκο που προκαλούσε προβλήματα υγείας, για ένα μπουκάλι λάδι έδιναν όλα για να γυρίσουν πίσω στην Αθήνα να ταΐσουν τα πεινασμένα στόματα της οικογένειας. Είμαστε βλέπετε υπό κατοχή, αλλά προνομιακή περιοχή με αγροτικά κυρίως προϊόντα που μας κράτησαν εμάς τους Κορίνθιους ζωντανούς.

Αυτές οι μνήμες μου έρχονται σήμερα στο μυαλό μου, την ώρα που βλέπω ξαπλωμένος στην πολυθρόνα μπροστά από την TV τα ερείπια της Παλαιστίνης και της Ουγγαρίας με τους ανθρώπους να  τρέχουν πίσω από αυτοκίνητα που τους πετάνε κουραμάνες ψωμί και κιβώτια με είδη βοήθειας. Δυό Πόλεμοι που τους προκάλεσαν οι μεγάλοι. Στην Ουκρανία το ΝΑΤΟ και η Ρωσία του Πούτιν, στη Μέση Ανατολή οι διαμάχες των Λαών και οι ολιγάρχες πολεμοκάπηλοι που ιδρύουν Τρομοκρατικές Οργανώσεις και τις βάζουν να σκοτώνουν μέσα στον ύπνο τους συνανθρώπους για μια υπόθεση που θα έπρεπε ο άχρηστος ΟΗΕ να έχει το πάνω χέρι και να λύνει προβλήματα που άλλοι παρακωλύουν την επίλυσή τους.

Ημέρες Χριστουγέννων! Και τι δεν θά δινα να μην ήμουν στη θέση των εμπολέμων. Και αναρωτιέμαι. Ο Θεός του Ελέους έρχεται, όπως μας λέγει η Ιστορία της Ανθρωπότητας και δίνει στους αμαρτωλούς το μάθημά τους περιμένοντας να μετανοήσουν οι υπόλοιποι άνθρωποι για την κακία που αποδέχθηκαν στη ζωή τους.

Οι Έλληνες είμαστε τυχεροί που βιώνουμε τα αγαθά της Ειρήνης επί 75 χρόνια, αλλά με προβληματίζουν ότι χάσαμε την ψυχή μας, παρασπονδήσαμε και γίναμε όργανα του διαβόλου και υλιστές πέρα για πέρα. Μέχρι πότε θα μας ανέχεται η Θεία Δικαιοσύνη; Μην ξεχνάτε συνάνθρωποί μας ψάχνουν νύχτα και ημέρα στους κάδους. Καλά Χριστούγεννα με μετάνοια συνάνθρωποι…

 

 Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»