ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (Φ. 1875)

Ο διαχωρισμός της αθάνατης Ψυχής από το φθαρτό σώμα

 

 

Όλοι οι ευσεβείς Χριστιανοί συμφωνούν  ότι η Εκκλησία μας, η Ορθοδοξία, πορεύεται στην ζωή, στον κόσμο της, στον άνθρωπο με οδηγό την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση. Τα ερωτήματα κάθε ανθρώπου κάθε εποχής αναζητούν απαντήσεις. Ειδικότερα στο περί θανάτου ερώτημα ο άνθρωπος αναζητά απαντήσεις με βάση την αλήθεια του Ευαγγελίου. Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού και του Ιερού Ευαγγελίου «Σκοπός και στόχος του ανθρώπου είναι η Επουράνια Βασιλεία.

Για να φτάσει όμως ο Χριστιανός στον ανωτέρω προορισμό του ζητά απαντήσεις στο ερώτημα που αναφέρεται στην Μετά θάνατον ζωή. Μία απάντηση πάνω σαυτό το ερώτημα αφορά τον διαχωρισμό της ψυχής από το σώμα κατά τη διάρκεια του θανάτου. Μέγα το ερώτημα και μεγαλύτερη η απάντηση που έρχεται.

Από όλα τα δημιουργήματα του Θεού ο άνθρωπος που πλάστηκε στο όνομα της Αγίας Τριάδας, είναι ο μόνος που σκέπτεται, έχει λογική μνήμη και κριτική. Έχει πλαστεί κατ’΄ εικόνα και ομοίωση του Θεού. Έχει το λογικό και το αυτεξούσιο, δηλαδή την ελευθερία την οποία έχει λάβει ως δώρο από τον Θεό να επιλέγει μεταξύ του καλού και του κακού. Στην αρχή οι πρωτόπλαστοι ήταν αθάνατοι, αλλά και φθαρτοί. Από τους ίδιους εξαρτάτο. Αν θα ακολουθούσαν τις εντολές του Κυρίου και Θεού τους.

Οι Πρωτόπλαστοι έχοντας πλήρη γνώση της εντολής Του Θεού παράκουσαν τις εντολές Του και ακολούθησαν τον δρόμο του απαγορευμένου καρπού μη μετανοήσαντες και τότε επήλθε σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας ή άρση του αθανάτου όσον αφορά το σώμα. Μέχρι τότε η μεν ψυχή ήταν αθάνατη το δε σώμα ήταν κτιστό από γήινο χώμα. Την ώρα του θανάτου διαχωρίζεται η ψυχή από το σώμα και, ως αθάνατη, που ανήκει στο ανθρώπινο σώμα με σκοπό την  σύζευξη και συνεργασία με το σώμα πηγαίνει στον ουρανό αναμένοντας τη δίκαιη κρίση της Αναστάσεως των νεκρών στη Δευτέρα Παρουσία, ενώ το σώμα, ως φθαρτό «Εις χουν απελεύσει».  

 Ε.Δ.Κ.

Πηγή: ¨Η μετά θάνατον ζωή¨ του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Κυρού Χριστόδουλου