ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (Φ. 1879)

 

Η παραβολή του άφρονος πλουσίου

 

 

Σε μια ώρα ανάπαυλας και αυτογνωσίας μου ήλθαν στη σκέψη μου κάποιες ιδέες σχετικά με τη ματαιότητα της ζωής. Αναζήτησα στο Χριστιανικό Ημερολόγιο του Βιβλικού Κύκλου την απάντηση στα ερωτήματά μου και με ικανοποίησαν ό,τι διάβασα:

«Τους έξυπνους, τους επιτυχημένους ανθρώπους όλοι τους θαυμάζουν. Όταν όμως αυτοί οι έξυπνοι κάνουν ανοησίες, πως να τους λυπηθείς»;

Τέτοιος είναι και ο άνθρωπος της παραβολής του ¨ άφρονος πλουσίου¨ που μας αναφέρει και ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Πετυχημένος μεγαλοκτηματίας που εκείνη τη χρονιά η σοδιά του ξεπέρασε τις προσδοκίες του και σκέφθηκε: Θα μεγαλώσω τις αποθήκες μου, θα μαζέψω τη σοδιά μου και θα πω στην ψυχή μου: Έχεις πολλά αγαθά για πολλά χρόνια. Αναπαύσου, φάε, πιες και ευφραίνου¨.

Έτσι σκεπτόταν μέχρις ότου κάποιος που δεν τον υπολόγιζε, έβαλε τέλος στα όνειρά του. «Ανόητε, αυτή την νύχτα την ψυχή σου απαιτούν από σένα».

Όπως όλοι θα πρέπει να γνωρίζουμε ερμηνεύοντας ελεύθερα την παραβολή, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από το να μοχθείς, να θησαυρίζεις εδώ στην γη, χωρίς να υπολογίζεις στα σχέδιά σου Τον Θεό, σαν να πρόκειται να μείνεις εδώ αιώνια. Να μην δίνεις σημασία στις προειδοποιήσεις Του και στη σωτηρία που με αγάπη σου προσφέρει. Και αυτό να το ξέρεις, αλλά να αδιαφορείς για την πνευματική καλλιέργεια της αθάνατης ψυχής σου και να χάνεις έτσι την αιωνιότητα της Επουράνιας βασιλείας του Θεού!..

«Ματαιότης  ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης. Επελθών γαρ ο θάνατος πάντα ταύτα εξαφάνισθαι…» 

Ε.Δ.Κ.