Πού οδηγεί τελικά την Ελλάδα ο κ. Μητσοτάκης; (Φ. 1880)
Του Αλεξάνδρου Π. Κωστάρα *
Η εικόνα που είχαμε σχηματίσει πολλοί για τον κ. Μητσοτάκη, βάση της οποίας τον στηρίξαμε, για να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδος μετά τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019 και του 2023 άρχισε σιγά-σιγά να «ξεφτίζει», εξ αιτίας της πολιτικής που ακολούθησε σε εξαιρετικά ευαίσθητα θέματα, τα οποία άπτονται του πατριωτικού-παραδοσιακού πυρήνα της χώρας. Είχε προηγηθεί η κυβερνητική θητεία της άθεης και εθνομηδενιστικής «αριστεράς του τίποτα», που «ισοπέδωσε» τα πάντα στο πέρασμά της από την εξουσία.
Ο κ. Μητσοτάκης, σύμφωνα με το προεκλογικό του πρόγραμμα, αλλά και τις προφορικές του δηλώσεις που το συμπλήρωναν, εμφανιζόταν ως μοναδικός εγγυητής επανεντροχιασμού της χώρας στις παραδοσιακές της «ράγες». Στο εσωτερικό μέτωπο υποσχέθηκε ότι θα απαλλάξει την Ελλάδα από το «καρκίνωμα» της λαθρομετανάστευσης, που είχε πάρει ανησυχητικές διαστάσεις εξ αιτίας ης πολιτικής των ανοικτών συνόρων, την οποία ακολουθούσε η «αριστερά του τίποτα» με τους διαφόρους σπουδαίους επιτελείς της, τις Τασούλες, τις Σίες και τους Μουζάλες.
Η στάση, που ετήρησε ο κ. Μητσοτάκης το 2020 στην απόπειρα παραβίασης των χερσαίων συνόρων μας στον Έβρο από τεράστιους όγκους λαθρομεταναστών, οι οποίοι είχαν μεταφερθεί στην Έλληνο-Τουρκική μεθόριο με λεωφορεία και καθοδογούντο στις επιθέσεις εναντίον μας από μονάδες της τουρκικής στρατο-χωροφυλακής, έδειχνε την αποφασιστικότητά του να τηρήσει όσα είχε υποσχεθεί στον Ελληνικό Λαό. Στο εξωτερικό μέτωπο, που είχε αγριέψει πολύ εξ αιτίας των αλλεπάλληλων προκλήσεων της Τουρκίας, φρόντισε να δημιουργήσει ένα κλίμα ασφάλειας με τις αμυντικές συμφωνίες, τις οποίες υπέγραψε, (παρά τις αντιδράσεις εθνικής μειοδοσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης) πρώτα με την Γαλλία και εν συνεχεία με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Το πολιτικό «τοπίο» άρχισε να γίνεται «ομιχλώδες», όταν ήλθε η ώρα της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Ενώ μπορούσε – και έπρεπε ασφαλώς – ο κ. Μητσοτάκης να ανανεώσει την θητεία του επιτυχόντος και θερμού συνηγόρου της παραδοσιακής Ελλάδος, κ. Παυλόπουλου, τον αγνόησε και αντ’ αυτού επέλεξε ως νέα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας την τότε Πρόεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας, κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Τις αθεϊστικές και νεο-πατριωτικές (δηλ. στην ουσία εθνομηδενιστικές) πεποιθήσεις και τις αντιλήψεις της κ. Σακελλαροπούλου για τον γάμο και την οικογένεια, όπως τις προέβαλε με το προσωπικό της παράδειγμα, δεν θα τις σχολιάζαμε, εάν επρόκειτο να κρίνουμε την ιδιωτική της ζωή. Από τον εξώστη όμως του υπάτου αξιώματος της χώρας τα πράγματα έχουν άλλη θέα. Όλα αυτά που άρχισαν να φαίνονται σε όλους ήσαν γνωστά στον κ. Μητσοτάκη. Και θα έπρεπε να υπαναχωρήσει από τις αρχικές σκέψεις του να προτείνει την κ. Σακελλαροπούλου ως εκπρόσωπο του Ελληνικού Έθνους με όλα τα αξιακά και ιδεολογικά «φορτία» που κουβαλάει επάνω του, «φορτία» που δεν τα σέβεται η κ. Σακελλαροπούλου.
Επέμεινε στην επιλογή του. Ήθελε, λέει, εν τω προσώπω της κ. Σακελλαροπούλου να τιμήσει την γυναίκα. Χάθηκαν, θαρρείς, άλλες σπουδαίες και παραδοσιακές Ελληνίδες, για να τις τιμήσει ο κ. Μητσοτάκης. Όσοι ανησυχούσαμε για τις εξελίξεις, επισημάναμε στον κ. Μητσοτάκη τους κινδύνους που εγκυμονούσε για την παραδοσιακή Ελλάδα η εκλογή της κ. Σακελλαροπούλου στο αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν εισακουσθήκαμε. Τα καμώματα της κ. Σακελλαροπούλου που ακολουθησαν μάς εδικαίωσαν. Προσπεράσαμε όμως το θέμα πιστεύοντας ότι ήταν μια περιστασιακή άστοχη πολιτική επιλογή του κ. Μητσοτάκη. Πλανηθήκαμε! Στην πραγματικότητα, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ήταν τμήμα ενός εθνομηδενιστικού πολιτικού του σχεδίου, που άρχιζε να το ξεδιπλώνει σιγά-σιγά.
Αυτό φάνηκε από την συνταύτιση των εθνομηδενιστικών απόψεων Σακελλαροπούλου-Μητσοτάκη στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Η κ. Σακελλαροπούλου υπερασπίζετο την λαθρομετανάστευση στο όνομα του «νέου-πατριωτισμού», ο οποίος παραμερίζει «έθνη» και «πατρίδες», που αποτελούν περιεχόμενο του παραδοσιακού πατριωτισμού, και στέκεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα οποία δίνει προτεραιότητα.
Σύμφωνα με τις διακηρύξεις του «νέου πατριωτισμού», οι λαθρομετανάστες έχουν δικαίωμα να μεταναστεύσουν στην χώρα μας (αυτό, σύμφωνα με τον παραδοσιακό πατριωτισμό, λέγεται «άοπλη εισβολή») και να εγκατασταθούν σε αυτήν (αυτό λέγεται αλλιώς «κατοχή» της χώρας από τις δυνάμεις «εισβολής»). Και εμείς αντιστοίχως είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε την «εισβολή» τους παραιτούμενοι από την υπέρ πατρίδος άμυνα εναντίον τους, επειδή τα δικαιώματα των λαών έχουν μεγαλύτερη αξία από τις πατρίδες! Αυτά πιστεύει και αυτά διακηρύσσει η κ. Σακελλαροπούλου, το κλέος της εθνικής μας υπερηφάνειας.
Ο κ. Μητσοτάκης μάς το είπε αλλιώς το αφήγημα αυτό. Το φκιασίδωσε λοιπόν το πράγμα και μάς το παρουσίασε ως εθνική επιταγή να παραμείνουν στην χώρα οι εισβολείς λαθρομετανάστες λησμονώντας τις προεκλογικές υποσχέσεις του για επαναπροώθηση όλων των λαθρομεταναστών. «Η δημογραφική επιδημία, που μαστίζει την χώρα είναι πολύ μεγάλη», μάς είπε. «Χρειαζόμαστε κατεπειγόντως αίμα. Και θα το πάρουμε από τους ευρισκόμενους στην Ελλάδα λαθρομετανάστες, που μάς το προσφέρουν άμεσα! Οι ανάγκες αναπλήρωσης της πληθυσμιακής μας απώλειας ανέρχονται επί του παρόντος σε ενάμισυ εκατομμύριο (1.500.000) τουλάχιστον άτομα. Εάν δεν καλυφθούν το συντομότερο δυνατόν οι ανάγκες αυτές, θα πεθάνουμε από το δημογραφικό πρόβλημα».
Υπέδειξα στον κ. Μητσοτάκη με σχετικό άρθρο μου από τις στήλες της «Εστίας» να συμβουλευθεί ένα γιατρό και να τον ερωτήσει, ποιό θα είναι το αποτέλεσμα για ένα αιμορραγούντα ασθενή, εάν τού μεταγγίσουμε αίμα που δεν είναι συμβατό με την δική του ομάδα αίματος. Δεν πρέπει ωστόσο να είμαστε αφελείς. Γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Μητσοτάκης, τί θα συμβεί στην Ελλάδα, εάν τής μεταγγίσουμε μουσουλμανικό αίμα, το οποίο διαθέτουν εν αφθονία τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών, που έχουν κατακλύσει την χώρα. Δεν τον ενδιαφέρει όμως, εάν θα σκοτώσει την Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο! Είμαστε πια βέβαιοι για αυτό τώρα που αποκαλύφθηκε το εθνομηδενιστικό πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη.
Η άρση της εμπιστοσύνης μας εφεξής προς τον επικίνδυνο πλέον, υπό αυτές τις συνθήκες, κ. Μητσοτάκη, συνοδεύεται από δύο ερωτήματα, τα οποία οφείλει να μάς απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης: Πρώτον. Για ποιούς επεκτείνει τους φράχτες στον Έβρο, αφού έχει ανάγκη το «αίμα» των λαθρομεταναστών; Και δεύτερον. Τί νόημα έχουν οι σχετικές αμυντικές συμφωνίες που συνάπτει; Για να υπερασπιστεί ποιόν; Την αλλοτριωμένη Ελλάδα, που θα αποτελείται όχι από γνήσιους Έλληνες, αλλά από Ελληνοποιημένους κατοίκους;
Το «κερασάκι» στην «τούρτα» της εθνικής αλλοτρίωσης που ετοιμάζει για την Ελλάδα ο κ. Μητσοτάκης, το βάζει η ακατανόητη εμμονή του να νομιμοποιήσει πάση θυσία τον «γάμο» των ομοφύλων ζευγαριών! Αδιαφορεί για τα εκατομμύρια των παραδοσιακών Ελλήνων πολιτών, που τον εψήφισαν και τον έφεραν στην εξουσία και γνοιάζεται για μερικές εκατοντάδες Σοδομίτες! Ας υλοποιήσει λοιπόν τα σχέδιά του ο κ. Μητσοτάκης. Μόνο που πρέπει να περιμένει να δει, πού θα τον βγάλει η ανόητη επιμονή του. Εμείς πάντως που αγωνισθήκαμε να ανέλθει στην εξουσία ο κ. Μητσοτάκης, για να υπερασπισθεί την παραδοσιακή Ελλάδα, τώρα που του έπεσαν οι μάσκες θα τον πολεμήσουμε εφεξής ανελέητα, για να τον εμποδίσουμε να την αλλοτριώσει.
*Ο κ. Αλέξανδρος Π. Κωστάρας, είναι Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης, από την Κόρινθο
Αφήστε ένα σχόλιο