Ποιές παθογένειες σκότωσαν τους 57 στα Τέμπη; (Φ. 1887)

 

Του Κώστα Τζαναβάρα  *

 

ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ, για μία ακόμη φορά, παίρνω δημοσίως τον λόγο για μείζον πολιτικό ζήτημα. Αλλά αισθάνομαι ότι, γράφοντας για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, κανείς δεν θα τολμήσει να παραητηρήσει στον Βαγγέλη Κόκκινο γιατί δημοσιεύει τα άρθρα μου.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ, λοιπόν, είναι ότι βασιλεύει η σύγχυση -"το φαΐ" ορισμένων. Το αντίδοτο, φυσικά, είναι η απόδοση απόλυτης προτεραιότητας στην αλήθεια. Ακόμη κι αν στείλει κάποιους σπίτι τους ή στη φυλακή, ακόμη κι αν οδηγήσει σε σκληρές δοκιμασίες, στο τέλος θα λάμψει η λυτρωτική διέξοδος.

ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ αυτή η σύγχυση κινείται γύρω από το γνωστό τρίπτυχο "μπαζώματα-συγκάλυψη-μονταζιέρα". Αιωρείται ένα πακέτο ενστάσεων κατά της σε εξέλιξη δικαστικής έρευνας, όπου το σίγουρο -από την σκοπιά του απλού πολίτη- είναι ότι υπάρχει "τερατούργημα". Είτε οι ενστάσεις είναι τερατούργημα, είτε έγιναν τερατουργήματα στο χώρο του δυστυχήματος -διευκρινίζω.

Ατυχώς, συνεχίζω, στη σημερινή φάση της δημοκρατίας, υποχρεούται καθένας "να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας". Κι αν δεν το αποδείξει, είναι ελέφαντας. Καμιά φορά, μάλιστα, ακόμη κι αν το αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, εξακολουθεί να θεωρείται ελέφαντας.

Το ότι οι γκαιμπελικής-χιτλερικής εμπνεύσεως μέθοδοι προπαγάνδας έχουν νομιμοποιηθεί στην ελληνική πολιτική αρένα, είναι προφανώς κάτι που διαφεύγει της προσοχής πάντων, εκτός από τους εκάστοτε υφιστάμενους τις γκαιμπελικής-χιτλερικής εμπνεύσεως μεθόδους προπαγάνδας.

ΣΤΙΣ ΙΔΙΕΣ γκαιμπελικής-χιτλερικής εμπνεύσεως μεθόδους προπαγάνδας περιλαμβάνεται και η ανάθεση καίριου ρόλου στον χρόνο: αν αποδείξεις αργά ότι δεν είσαι ελέφαντας, θα ταφείς ως ελέφαντας. Τουναντίον, πολλοί θεωρούν ότι αρκεί, ως απάντηση, η περιφρόνηση. Ίσως και από υπερβολική σιγουριά, παρότι το έχουν λουσθεί οικογενειακώς.

Η ΠΑΓΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗ. Το ως άνω πακέτο ενστάσεων, θα κάνει τη δουλειά του στην ώρα του. Τότε που θα αποκαλύπτονται οι διαχρονικές ευθύνες και θα χρειάζεται κάτι που να κάνει διαφορά. Για να κατοχυρωθεί κάτι σαν "οι δικές μας πολιτικές ευθύνες είναι σύκα και δεν βροντάνε -οι δικές σας πολιτικές ευθύνες είναι καρύδια και βροντάνε".

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ θα αναζητηθούν με αξιώσεις, κατά τη γνώμη μου, σε τρία θέματα.

ΠΡΩΤΟΝ, θα αμφισβητηθεί η θεωρία του ανθρώπινου λάθους. Ανθρώπινο λάθος είναι να έγιναν άπαξ και κατά λάθος οι γνωστές "7 παραβιάσεις κανονισμών".  Αν η παραβίαση κανονισμών ήταν καθημερινή πρακτική, αν το τραγικό "πάμε κι όπου βγει" ήταν κοινοτυπία, δεν μιλάμε για ανθρώπινο λάθος. Είναι συστηματική απορρύθμιση, και οι αντίστοιχες ευθύνες δεν διανέμονται σε σταθμάρχες ή/και οδηγούς. Σωστά;

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, θα συσχετισθεί η άδεια χρήσης της σιδηροδρομικής γραμμής. Κάποιος αρμόδιος έχει εγκρίνει, από πλευράς ασφαλείας, τη χρήση της διπλής γραμμής χωρίς τον συνήθη ηλεκτρομηχανικό εξοπλισμό. Είναι σίγουρο ότι κάπου υπάρχει πρόβλημα με αυτή την άδεια. Είτε στην νομιμότητά της είτε στην τήρησή της. Απλή λογική;

ΤΡΙΤΟΝ, θα αναζητηθούν ίχνη ανταγωνιστών του σιδηροδρόμου. Οι γνωστές αναμονές στα Παλαιοφάρσαλα δεν έχουν ευρέως γνωστή εξήγηση πειστική. Η χρήση της μίας μόνον γραμμής φθάνει μέχρι τη Λάρισα. Άσχετο;

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΒΛΕΠΩ, αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν ποινικές ευθύνες πολιτικών. Και θα φθάσουν στο ακροατήριο όσες ποινικές ευθύνες πολιτικών δεν έχουν παραγραφεί. Τουτέστιν: όσες δεν παραγράφηκαν πριν την τελευταία τροποποίηση του Συντάγματος. Και τα τερατουργήματα θα έχουν φτιάξει κλίμα. Γιατί δεν φωταγωγήθηκαν εγκαίρως. Πιό κρεμούλα;

Κόρινθος 4 Απριλίου 2024

 

*Κώστας Τζαναβάρας, είναι Κορίνθιος σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας