2ο Διεθνές Μαθητικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Κορίνθου Σκέψεις εκ των έσω (Φ. 1894)
Γράφει ο Χρήστος Βλαχογιάννης*
Αγαπητοί μου αναγνώστες
Αυτήν την φορά, στην θέση της καθιερωμένης στήλης μου, θα μου επιτρέψετε να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου από το 2ο Διεθνές Μαθητικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Κορίνθου, που έζησα εκ των έσω, ως επί πλέον των 30 χρόνων επιστήθιος φίλος τής Εύης Κοκκίνου, της Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής, που για δύο συνεχόμενες χρονιές, αλλά κυρίως φέτος, «έτρεξε» όλες τις διαδικασίες σε πολλά μήκη και πλάτη του κόσμου.
Βρέθηκα στην Κόρινθο όχι για να συνεισφέρω καλλιτεχνικώς, όπως πέρυσι, αλλά να την βοηθήσω και να την στηρίξω. Δεν το λες και λίγο να οργανώσεις μια γιορτή νέων, να εξασφαλίσεις πολύ σπουδαίες μαθητικές παραστάσεις Αρχαίου Δράματος από Σικελία, Αλβανία, την μισή Ελλάδα και να έλθουν μαζί τους σημαίνουσες προσωπικότητες της κάθε περιοχής, από τους εκπροσώπους τής Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέχρι κορυφαίες μορφές τής Τέχνης και του Πολιτισμού.
Ένα πολύβουο μελισσολόι για τρεις μέρες μας μάγεψε και φέτος με τον αυθορμητισμό και την αγνότητά του (στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν την συγκεκριμένη ηλικία). Η θαυμαστή δυναμική που έβγαζαν τα σχολεία, οι πρωτότυπες στην σύλληψη ιδέες, ο τρόπος παρουσίασης, άφησαν άφωνους τους θεατές, που κατέκλυζαν καθημερινώς το θέατρο.
Εκ παραλλήλου, η ευρηματική ιδέα στην σύναψη πολυεπίπεδων σχέσεων της Μητροπολιτικής Κορίνθου με τις Αρχαίες Αποικίες της άνοιξε δρόμους συνεργασίας, εισέφερε στο τραπέζι σύγχρονες ιδέες, βασισμένες σε δράσεις με την χρήση και αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας. Άρα, έπεται όμορφη συνέχεια…
Φέτος, που λέτε, συμφωνήσαμε με την Εύη να αυτοαποκαλούμαστε «Η συμμορία των 4». Για να μην απορείτε ποια ήταν τα άλλα δύο μέλη της «συμμορίας», σας λέμε πως ήμασταν εμείς οι δύο, αλλά κάθε νύχτα δεν τελειώναμε την συνεργασία μας πριν τις 4 το πρωί! Τελειομανής η Εύη, βρήκε τον …Ναθαναήλ (εμένα, με ένα από τα ίδια), να ελέγχουμε μην ξεφύγει κάτι ουσιώδες από την διοργάνωση, μέχρι και το κόμμα από τις εκφωνήσεις, από τους λόγους. Και στις 8 ξανά στο πόδι…
Ως άνθρωπος, λοιπόν, που έζησα εκ των έσω όλη την αγωνία της Εύης έχω να παρατηρήσω τα εξής:
Η Εύη είχε από την αρχή την σθεναρή στήριξη και καθοδήγηση του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, ενός φορέα με πολλές και άριστες πολιτισμικές περγαμηνές, που διευθύνει η εξαιρετική Ξένια Καλδάρα. Είχε πλάι της τον πολυπράγμονα, Θοδωρή Αγγελόπουλο αλλά και μια στενή ομάδα αξιόλογων συνεργατών, τον καθένα στον τομέα του, που η Εύη έχει δημιουργήσει από το 2022 για τις ανάγκες τού φεστιβάλ. Εν τούτοις όμως, για μια τέτοια τεράστια σε όγκο και απαιτήσεις διοργάνωση, η ομάδα αυτή χρειάζεται να πλαισιωθεί από εξειδικευμένους επαγγελματίες. Υπήρξαν όντως επαγγελματίες στο πλευρό τής Εύης, οι οποίοι όμως εργάστηκαν κυρίως εθελοντικά…
Γνωρίζω πως και οι δύο Δήμαρχοι, Νανόπουλος τέως και Σταυρέλης νυν, εμπιστεύθηκαν απόλυτα την Εύη, της διέθεσαν προσωπικό εκ του Δήμου για κάθε βοήθεια και αυτοί οι άνθρωποι, στο μέτρο τού δυνατού, υπερέβαλαν οι περισσότεροι εαυτόν για να βγει αξιοπρεπώς η διοργάνωση. Είναι όμως τέτοια η παθογένεια της παροιμιώδους ελληνικής γραφειοκρατίας και ο ωχαδερφισμός που αυτή (ευλόγως) γεννάει, που δεν φτάνουν.
Η γνώμη μου είναι πως ο κάθε Δήμος, επειδή ακριβώς ξέρει πως δεν έχει εξειδικευμένο προσωπικό, πρέπει είτε να ενεργοποιεί-μισθώνει συγκεκριμένα άτομα με συγκεκριμένες ικανότητες ή εταιρεία παραγωγής, όπως έκανε και τις δύο χρονιές –έστω εν μέρει-, τη υποδείξει και «απαιτήσει» της Εύης, που όντως έκανε δουλειά αθόρυβη μεν ουσιαστική δε.
Χρειάζεται όμως γενναίος προϋπολογισμός, αν θέλεις να κάνεις κάτι σοβαρό και να σε πάρουν και στα σοβαρά αυτοί στους οποίους απευθύνεσαι.
Τέλος, σε κάποιους εκ των συναδέλφων μου Ελλήνων εκπαιδευτικών προτείνω να ζητούν με γενναιότητα την συνδρομή ανθρώπων, που γνωρίζουν το αντικείμενο καλλίτερα. Ας παραδειγματισθούν τα δικά μας σχολεία από την απόδοση που παρουσιάζουν τα ξένα σχολεία, την άψογη προετοιμασία, δηλαδή, την ιδανική διανομή των ρόλων, την απόδοση του κειμένου, τις καλοδουλεμένες ομάδες από ειδικούς δασκάλους, το άψογο αποτέλεσμα εν τέλει. Έχω κι εγώ βιώσει ως εκπαιδευτικός το ότι δεν υπάρχει διάθεση από το ελληνικό κράτος να χρηματοδοτήσει και να στελεχώσει τα σχολεία με τέτοιες ειδικότητες αλλά, είμαι σίγουρος ότι ντόπιοι σκηνοθέτες ή μουσικοί ή χορογράφοι ή δεν ξέρω τι άλλο μπορούν να συνδράμουν στο τόσο σπουδαίο εγχείρημα…
Θα σταθώ ιδιαιτέρως στο κατ’ εξαίρεσιν συμμετέχον Δημοτικό Σχολείο από την Νέα Προποντίδα, που μας κατασυγκίνησε με την όλη του παρουσία, τα μηνύματα που πέρασε μέσω τής παράστασής του (θέμα της το προσφυγικό) αλλά κυρίως με την συνειδητή στάση τών μικρών παιδιών να κάνουν πράξη όσα παρουσίασαν. Κατά την συναυλία τών Encardia, μεταξύ των άλλων, ήρθε στον χώρο μια μητέρα αραβικής καταγωγής (από την δομή τής Κορίνθου) με τα μικρά της παιδιά. Τότε τα γλυκά αυτά παιδιά τής Νέας Προποντίδος έσπευσαν, πήραν από το χέρι τα παιδιά τής κυρίας και χόρευαν μαζί τους, λες και τα γνώριζαν από πάντα, με την χαρά και την απροσποίητη ευτυχία να ζωγραφίζεται στα πρόσωπα και των μεν και των δε. Επειδή όμως αυτά δεν γίνονται από μόνα τους, αξίζουν συγχαρητήρια στους νεαρούς δασκάλους τους, που με τόση αγάπη και επιμέλεια τα καθοδηγούν.
Συγχαρητήρια προφανώς αξίζουν και στους δημοτικούς άρχοντες, που ενστερνίσθηκαν την ιδέα και την υποστήριξαν.
Όσο για σένα, Εύη, να ξέρεις πως ο έτερος της «συμμορίας» θα βρίσκεται πάντα στην διάθεσή σου, έστω κι αν χρειαστεί να την μετονομάσουμε σε «συμμορία των …5»!!
Ο Χρήστος Βλαχογιάννης είναι Καθηγητής Μουσικής & Διευθυντής Χορωδιών
Αφήστε ένα σχόλιο