Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ (Φ. 1897)

 ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΛΗΨΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

Μήπως ήλθε η ώρα να ενδιαφερθούν οι Πολιτικοί για το καλό των συμπολιτών τους και να ανοίξουν τα μάτια τους;

 

 

Τα τελευταία χρόνια η ανθρωπότητα βίωσε και εξακολουθεί να βιώνει μία ξεχωριστή απειλή από τον κορωναϊό, που παρουσιάστηκε με περισσή σπουδή από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως Πανδημία. Επίσης προ τριετίας άρχισε ο Ρωσοουκρανικός Πόλεμος, που συνεχίζεται με εκατόμβες νεκρών εκατέρωθεν χωρίς ορατό σημείο κατάπαυσης του πυρός. Βιώσαμε ακολούθως τον καταστροφικό πόλεμο που ξεκίνησε από την απρόκλητη επίθεση της ΧΑΜΑΣ της Παλαιστίνης που μέσα σε ένα βράδυ εξόντωσε 1200 Ισραηλινούς που τους βρήκε στον ύπνο του δικαίου, ενώ συνέλαβε και πήρε μαζί της 250 περίπου γυναικόπεδα Ομήρους.

Φυσικό ήταν η αντίδραση του Ισραήλ, το οποίο κήρυξε εξοντωτισκό πόλεμο στην Οργάνωση ΧΑΜΑΣ στα εδάφη της Γάζαςς, στην Παλαιστίνη. Οι Κυβερνήσεις Κρατών και φυσικά η Ελλάδα βρέθηκαν μπροστά σε μία δύσκολη κατάσταση, που δημιούργησε εύθραυστη Κοινωνική Αρρυθμία και γενικότερα ανασφάλεια,

Ο πόλεμος στην Ουκρανία με τις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τις αλόγιστες καταστροφές σε Κοινωνικές υποδομές, ο πόλεμος στη Συρία που διαρκεί πάνω από δέκα χρόνια και ο πρόσφατος πόλεμος στη Μέση Ανατολή με το Ισραήλ να είναι αποφασισμένο να διαλύσει την Χαμάς και να αντιμετωπίζει τους πάτρωνες που την έχουν στο στόχαστρό τους, επιβάλλει περίσκεψη, για όλα, μα όλα. Απαιτεί εγρήγορση από μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά και από τον Λαό.

Μέχρι σήμερα, έχει λεχθεί και από επίσημα χείλη, ζούσαμε σε μία εποχή επίπλαστης ευημερίας. Τα Κράτη, άλλο πολύ και άλλο λιγότερο, είχαν, όπως και η Ελλάδα, δημιουργήσει δεσμούς που φρόντιζαν για την ευημερία και την ποιότητα ζωής του πληθυσμού τους.

Με κυρίαρχο το ασφαλιστικό και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τις αλυσίδες πολυκαστημάτων με κατάφορτα τα ράφια και τα ψυγεία τους «με του πουλιού το γάλα», τις κάθε είδους τηλεφωνικές και διαδικτυακές επικοινωνίες, τους δεκάδες Τηλεοπτικούς και Ραδιοφωνικούς Σταθμούς, τις Μεταφορικές Εταιρείες ομαδικής μετακίνησης από γειτονιά σε γειτονιά και από πόλη σε πόλη, δίνουν την αίσθηση της ασφάλειας.

Από κοντά στην υπηρεσία των ανθρώπινων αναγκών, οι Εταιρείες Ύδρευσης, Ηλεκτρικού Ρεύματος, Ναυσιπλοϊας, Αερομεταφορικών, Σιδηροδρομικών και Ηλεκτρικών Μεταφορών και μια σειρά άλλων παραγόντων που υποτίθεται έκαναν εύκολη τη ζωή των ανθρώπων. Στον ιστό της μεγάλης λίστας αυτών που σιγοντάρουν και τίθενται στην υπηρεσία και τις σύγχρονες ανάγκες του ανθρωπίνου γένους έρχονται τα εργοστάσια παραγωγής προϊόντων, η γεωργική και αλιευτική παραγωγή, αλλά και τα κάθε λογίς εργοστάσια παραγωγής ανταλλακτικών και μηχανημάτων.

Η απομάκρυνση των ανθρώπων από την ύπαιθρο χώρα, η μείωση του αριθμού των αγροτών που από 25% τείνει να φτάνει για την Ελλάδα στο 5%, ο νέος τρόπος ζωής, οι διάφοροι εκσυγχρονισμοί στη δημόσια διοίκηση, που υποβάθμισαν τις Κοινότητες, έκαναν τη δική τους κίνηση για τη διόγκωση της Αστυφιλίας. Οι περισσότεροι των κατοίκων της Γης, αλλά και της Ελλάδας ζουν πλέον σε πόλεις και κωμοπόλεις.

Όλη αυτή η αλλαγή, η τάση των ανθρώπων να θέλουν να βελτιώσουν τον τρόπο της ζωής τους, δημιούργησε περίπλοκες παρεμβάσεις στον Κοινωνικό Ιστό, στον οποίον ζουν και δραστηριοποιούνται ως πολίτες. Μέχρι σήμερα έχουμε μάθει όλοι να βρίσκουμε εύκολα τα προς το ζειν στα Σούπερ Μάρκετ, τα καύσιμα στα πρατήρια, τα τηλέφωνα, την τηλεόραση, τα ψυγεία σε λειτουργία και κάθε ηλεκτρική βοήθεια στη διάθεσή μας.

Μία από τις βασικές Αρχές της Επιβίωσης είναι η Αρχή του «Προνοείν, προβλέπειν, προλαμβάνειν». Οι άνθρωποι που ασχολούνται επαγγελματικά με την «επιβίωση» απέναντι σε μία βαθιά κρίση, θέτουν την έρευνά τους προ της ερώτησης:

«Υπάρχει περίπτωση αυτή η μεγάλη γκάμα παραγόντων που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής μας να έλθει τα επάνω-κάτω και να σταματήσει και τι θα προκαλούσε αυτή η κατάσταση;».

Η πανδημία της γρίπης του «Κορωναϊκού-v-19», αποτελεί ένα περιστατικό που θα μας δώσει μερική απάντηση στο ερώτημά μας. Δεν εξετάζουμε, αν ο ιός αποτελεί «βιολογικό εφεύρημα Πολέμου» κάποιας παράταξης ή Κράτους ή «Φυσιολογική Περίπτωση».

Ζήσαμε μέσα σε λίγα χρόνια καταστάσεις πρωτόγνωρες, που άλλαξαν ριζικά τον τρόπο της ζωής. Σε πρώτη φάση «δούλεψαν» τα μεγάλα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, κατά τρόπον μονόπλευρο και δημιούργησαν στον Παγκόσμιο Πληθυσμό το «ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ». Ήταν τόσο μεγάλη η ομοβροντία των ειδήσεων για τον κορωναϊό – C-19, που έγινε η γρίπη ο φόβος και ο τρόμος των ανθρώπων με κάποιες μόνον εκατοντάδες χιλιάδες θύματα.

Οι μάσκες, οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, το «Μένουμε στο σπίτι», η καθημερινή ειδησεογραφία, που μερικοί δημοσιογράφοι το παράκαναν στη διαστρέβλωση γεγονότων, η απόκρυψη ειδήσεων, ο πειθαναγκασμός αναστολής λειτουργίας των καταστημάτων με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα μέτρα στο Τραπεζικό Σύστημα και τόσες άλλες επιπτώσεις στην Εθνική Οικονομία, στην αύξηση της ανεργίας, στα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στο αβέβαιο εγγύς και απώτερο μέλλον, έδωσαν τα στοιχεία αυτών που μας έφεραν την «Πανδημία», ως όπλο χειραγώγησης των Λαών.

Παράλληλα με τις πιο πάνω επιπτώσεις από την Πανδημία του Κορωναϊού – V19, η παύση εργασίας εργοστασίων, η υπολειτουργία δημοσίων και Αυτοδιοικητικών Υπηρεσιών και άλλες περιπτώσεις δεν σταμάτησαν την εύρυθμη λειτουργία της Κρατικής και Ιδιωτικής Μηχανής μέχρι έναν βαθμό; Αυτή η περίπτωση είναι ένα από τα περιστατικά που θα μπορούν να προκαλέσουν ανατρεπτική κρίση σε μία ανθρώπινη κοινωνία και την παρουσιάσαμε σε μεγάλη περίληψη.

Υπάρχουν Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις, που όχι μόνο διαλαλούν, αλλά δίνουν και Οδηγίες «Επιβίωσης σε χαλεπούς καιρούς». Εμείς εδώ στην Ελλάδα το έχουμε ρίξει στην τρελή και τα βλέπουμε όλα ωραία. Εκτός από την εγρήγορση, που παρατηρείται  στις Ένοπλες Δυνάμεις και Ασφαλείας, δεν φαίνεται κάτι άλλο προληπτικό στον πολιτικό ορίζοντα. «Εδώ ο κόσμος χάνεται και η Μαριώ χτενίζεται», λέει μια παροιμία για ανθρώπους που δεν έχουν συναίσθηση της κρισιμότητας μιας κατάστασης. Δεν ανησυχούν τα κόμματα, ώστε να ενώσουν τις δυνάμεις τους γι΄αυτό που προφανώς έρχεται;   

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»