Η αρθρογραφία του «Κορίνθιου» (Φ.1899)

 

 

 

Ανάγκη χάραξης Εθνικής Εξωτερικής Πολιτικής

Όταν πριν από 70 χρόνια στις διαλέξεις που γίνονταν στο Αμφιθέατρο της Σχολής Ευελπίδων άκουγα, ως Εύελπις, τον Γεώργιο Γεωργαλά να μας αναλύει το Μακεδονικό ζήτημα δεν περίμενα να είναι τόσο ενήμερος για τα σχέδια του Τίτο. Ο Τίτο είχε αλλάξει το όνομα της νότιας περιοχής της Γιουγκοσλαβίας ονόματι Βαρντάσκα  σε Μακεδονία.  Η μετονομασία έχει επεκτατικό μελλοντικό στόχο την Μακεδονία, την Θεσσαλονίκη και το Αιγαίο. Ο Γ. Γεωργαλάς ήταν Γκούπης, έτσι λέγονταν οι σπουδαστές της Σχολής Πληροφοριών του Κιέβου, της τότε Σοβιετικής Ένωσης.

Πέρναγαν ο ένας χρόνος πίσω από τον άλλο και η αντίδραση των Ελληνικών Κυβερνήσεων ήταν υποτονική έως ανύπαρκτη. Καμία μεθοδευμένη αντίδραση, καμιά ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για τον σφετερισμό του ονόματος, της Ιστορίας  και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.. Εγώ, ο απλός πολίτης έχοντας υπόψη μου τα λόγια και τα επιχειρήματα του ομιλητή ήμουν προβληματισμένος για την σιωπή των Ταγών του Έθνους.

Αυτό μέχρι που τα πράγματα πήραν άλλη χειρότερη μορφή όταν ο Έλληνας, υποτίθεται, Αλέξ. Τσίπρας υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτή η κίνηση σε πείσμα και ενάντια στα θρυλικά Συλλαλητήρια του Μεγάλου Αρχιεράρχη Χρισόστομου. Η διαφαινόμενη προδοσία έφερε τον θυμό για το Εθνικό έγκλημα. Δώσαμε  Ιστορία, Μέγα Αλέξανδρο, όνομα και γλώσσα στους Σλάβους που δεν είχαν καμία σχέση με την Ελληνική Μακεδονία του 3^ου π.Χ. αιώνα με την κάθοδο των Σλάβων στα Βαλκάνια τον 6^ο και 7^ο αιώνα μ.Χ.

Παρά την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών το νέο Μακεδονικό ζήτημα έχει ήδη αναδυθεί εντός και εκτός του κοινοβουλίου της Βόρειας Μακεδονίας. Πέρασε τα σύνορα με την Ελλάδα και δημιουργεί νέα δεδομένα.  Η νέα κυβέρνηση και η νέα πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπών, έχουν ήδη φροντίσει να διεγείρουν τα εθνικιστικά ανακλαστικά και τώρα ετοιμάζονται για έναν νέο επιθετικό κύκλο που ουσιαστικά θα είναι οπισθοδρόμηση με σοβαρές επιπτώσεις για την περιοχή.

Θα γραφτεί στην ιστορία, ως η μεγαλύτερη διπλωματική και Εθνική ήττα της Ελλάδας, αλλά και του πελατειακού πολυκομματισμού, που παρά τα παθήματα και μαθήματα δεν εδέησε να συμφωνήσει σε μία Εθνική Εξωτερική πολιτική με σταθερές και απαραβίαστες «Κόκκινες γραμμές». Η Ελληνική Κοινή Γνώμη, αναρωτιέται γιατί, ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχαμε έναν αποδοτικό Υπουργό Εξωτερικών, τον Ν. Δένδια, τον αλλάξαμε χωρίς να δούμε την ίδια δραστήρια και Εθνική πολιτική; Η Ελλάδα χρειάζεται καθαρόαιμους Έλληνες στα καίρια Υπουργεία…

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ» 

 

 

Ανάγκη να ληφθούν μέτρα για το δημογραφικό

Πριν από δύο χρόνια δημοσιεύτηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ τα αποτελέσματα από την απογραφή πληθυσμού, που έγινε το 2021. Σύμφωνα με αυτά, στη δεκαετία 2011-2021 ο μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 3,5% ή σε απόλυτους αριθμούς κατά 383 χιλιάδες, φθάνοντας τα 10,4 εκατομμύρια. Τα παραπάνω αποτελέσματα επικυρώνουν την εικόνα που προκύπτει από τα στοιχεία γεννήσεων-θανάτων που δημοσιεύει η ΕΛΣΤΑΤ κάθε χρόνο. Σε ολόκληρη τη δεκαετία που πέρασε, το ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων ήταν αρνητικό. Όσον αφορά, δε, στον γηγενή ελληνικό πληθυσμό, η πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη.

Συγκεκριμένα, αν από τα στοιχεία γεννήσεων και θανάτων αν αφαιρέσουμε τη συνεισφορά των αλλοδαπών, τότε η φυσική μείωση του ελληνικού πληθυσμού στη δεκαετία υπερβαίνει τις 400 χιλιάδες. Παράλληλα, αν συνεκτιμήσουμε ότι στο διάστημα αυτό μετανάστευσαν στο εξωτερικό περισσότεροι από 400 χιλιάδες Έλληνες, μιλάμε για μια πραγματική μείωση των Ελλήνων κατά 800 χιλιάδες περίπου.

Ενδιαφέροντα συμπεράσματα προκύπτουν από τα αποτελέσματα της απογραφής και σε επίπεδο περιφερειών. Το πρώτο που έχει να παρατηρήσει κανείς είναι η δραματική μείωση πληθυσμού στο σύνολο των περιφερειών του ηπειρωτικού κορμού.  Η δραματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού που καταγράφει η απογραφή δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Αντιθέτως, καλεί με δραματικό τρόπο τις πολιτικές ηγεσίες της χώρας να συνεργαστούν για την κατεπείγουσα κατάρτιση μιας εθνικής δημογραφικής πολιτικής, την οποία όλα τα κόμματα θα πρέπει να εφαρμόσουν πιστά και σε βάθος χρόνου.

Λύσεις υπάρχουν σε όλα τα προβλήματα, ακόμη και στα δυσκολότερα. Αυτό που απαιτείται πρωτίστως είναι η βούληση και η ειλικρινής δέσμευση για τη λύση τους. Το δημογραφικό δεν είναι απλώς “ένα πρόβλημα”. Είναι το βαρύ σύμπτωμα της ασθένειας που συνθέτουν όλα τα προβλήματα της χώρας μαζί.

Η Ελλάδα για να ζήσει χρειάζεται πάνω από όλα Έλληνες. Έλληνες που πρέπει να γεννηθούν και Έλληνες του εξωτερικού που πρέπει να επιστρέψουν. Μήπως για να γίνει αυτό, η χώρα πρέπει να αναγεννηθεί σε όλα τα επίπεδα Να γίνει μια χώρα σύγχρονη, δημοκρατική, αξιοκρατική, οικονομικά και τεχνολογικά αναπτυγμένη, με μια νέα ιστορική αυτοπεποίθηση και ένα νέο όραμα για τον 21ο αιώνας Αυτή είναι κατά βάθος η πρόκληση του δημογραφικού: ότι για να σώσουμε τα παιδιά μας, καλούμαστε να κάνουμε μια εσωτερική επανάσταση; Όπως μας λέγει και ο Ειδικός Αναστάσιος  Λαυρέντζος… 

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»

 

 

 

Γεγονότα και η αποστασία μας από τον Θεό

 Όλοι οι άνθρωποι επί της Γης βιώνουμε μία προβληματική ζωή βγαλμένη μέσα από την κόλαση του ¨κακού¨. Ο άρχοντας του σκότους έχει καταλάβει όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Υπάρχουν φωνές που διαλαλούν πως η ζωή μας είναι θαυμάσια. Όλα μα όλα πάνε καλά και ζούμε σε μια απέραντη ευτυχία. Εδώ, λένε, είναι η κόλαση εδώ είναι και ο Παράδεισος. Έχουμε γίνει εμείς οι άνθρωποι της Ειρήνης, της αγάπης και της αλληλοβοήθειας όμηροι του υλικού κόσμου.

Τα θλιβερά και αθέμιτα γεγονότα, οι πόλεμοι, το αίμα αθώων που χύνεται για οικονομικά και κατακτητικά αίτια, οι αλόγιαστες καταστροφές χωρίων πόλεων και κρατών με τις εκατοντάδες θύματα δεν είναι ικανά να απασχολήσουν σοβαρά τους εμπόλεμους και τις διάφορες ελίτ του κόσμου τούτου, τις Αδελφότητες που κυβερνούν την ανθρωπότητα. Και μέσα σε όλα αυτά τα ανθρώπινα γεγονότα έρχονται ακολούθως με μεγάλη σφοδρότητα και συχνότητα οι φυσικές καταστροφές.

Η Εκκλησία μας αυτές τις καταστροφές τις κατονομάζει λιμούς, σεισμούς, θεομηνίες, κατακλυσμούς  και καταποντισμούς. Κάποιοι από εμάς έχουν εν μέρει δίκαιο να λένε, έτσι το θέλησε ο Θεός. Ανέφερα πως έχουν εν μέρει δίκαιο γιατί αυτό είναι ένας λόγος παρηγορητικός, ένας λόγος που μας δυναμώνει. Αφού ο Θεός έτσι θέλησε, αφού ο Θεός έτσι το αποφάσισε και το έκανε, έχουμε εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού.  Για την ακρίβεια όμως ο λόγος αυτός δεν είναι ορθός. Δεν θέλει ο Θεός αυτά τα πράγματα. Δεν τα ευλογεί ο Θεός. Ο Θεός τα γνωρίζει, αλλά δεν τα θέλει.

 Όλα τα ξέρει ο Θεός. Σε μας μένει να ξέρουμε πρώτα απ’ όλα ότι ο Θεός δεν είναι αίτιος των κακών μας. Αιτία των κακών είναι η αποστασία μας από τον Θεό. Αιτία των κακών κατά βάθος είναι το γεγονός ότι εμείς επιτρέψαμε στην φθορά και στον θάνατο να μπει στη ζωή μας, από το γεγονός της πτώσης των πρωτόπλαστων και εντεύθεν.

Τα παθήματα του καιρού μας, οι δυσκολίες, οι κόποι, οι πόλεμοι και οι καταστροφές, οι θλίψεις και ο θάνατός μας, έχουν την απάντηση. Όλα αυτά ερμηνεύονται, όταν δούμε τον εαυτό μας μέσα στην Βασιλεία του Θεού. Εκεί καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός δικαιώνει τον άνθρωπο. Δεν αφήνει ο Θεός την αδικία να μείνει. Δεν επιτρέπει ο Θεός η αδικία να είναι αιώνια, αλλά την δικαιώνει μέσα στην Βασιλεία Του…

 

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»

  

Το Win – Win  Βήμα – Βήμα του Ερντογάν…

Οι θέσεις της Τουρκικής Εξωτερικής Πολιτικής έναντι της Ελλάδας, είναι καλά μελετημένη και εφαρμόζεται πιεστικά, αριστοτεχνικά θα έλεγα, προς την χώρα μας αλλά και προς τον διεθνή παράγοντα. Η Τουρκία εφαρμόζει την σύγχρονη Κοινωνική Πολιτική –  Προπαγάνδα και ειδικά την βασική αρχή «πες, πες κάτι θα μείνει». Μας το έχει πει κατάφατσα ο Ρ.Τ. Ερντογάν. Είναι το λεγόμενο συχνά από τον ίδιο “Win, Win” – Βήμα, βήμα.

Με τον τρόπο αυτό οι μισοί εταίροι μας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν πειστεί πως έχει δίκαιο. Από θύτης και κατακτητής δηλαδή έχει μεταλλαχθεί σε θύμα και από επιτιθέμενος παίρνει τον τίτλο του αμυνομένου, όπως και στην Κύπρο. Αυτός και οι «λαγοί του» Στρατηγοί  ετοιμάζονται με την Στρατιά τους στην απέναντι Σμύρνη και δεν περνάει ημέρα χωρίς να καταγγείλει την Ελλάδα ότι εξοπλίζει τα νησιά του Αιγαίου για να επιτεθεί στην Τουρκία. Κι όμως ακόμα και σ΄αυτή την περίπτωση πέτυχε τον σκοπό του.

Ενθυμούμαι ότι πριν από μερικά χρόνια είχε έλθει στην Ελληνική Θράκη και ερωτώμενος για τα εγκλήματα κατά Ελλήνων, που οι Τούρκοι έχουν διαπράξει στη Σμύρνη, στην Ίμβρο, στην Τένεδο και στην Πόλη, απάντησε «δεν γνωρίζω τίποτα», προσθέτοντας: «Με τους Έλληνες που ζουν στη χώρα μου δεν έχουμε κανένα πρόβλημα»! Οι Έλληνες πολίτες που περίμεναν μια σθεναρή απάντηση από τη τότε Κυβέρνηση, ακόμη περιμένουν. Δεν βρέθηκε κανένας Κυβερνητικός να του πει:

«Εσείς δεν αφήσατε στην Τουρκία ψυχή ελληνική ζώσα, παρά μόνο δύο χιλιάδες ψυχές, ηλικιωμένοι οι πλείστοι, εν είδει μουσειακού είδους και δεν ξέρεις τίποτα, είσαι και Πρωθυπουργός»;

Και ο πιο ανιστόρητος Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών θα έπρεπε να ξέρει από το δημοτικό του σχολείο και από τα σύγχρονα λαλίστατα ΜΜΕ ότι η απάντηση για την Μουσουλμανική και όχι Τουρκική Μειονότητα στη Θράκη, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης ήταν «οι 120.000 Έλληνες της Πόλης και οι 6.000 Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου. Σήμερα είναι με το ζόρι 1.800-2.000 άτομα, όταν οι δικοί σου- που δεν είναι όλοι δικοί σου- αριθμούν τους 150.000»!

Οι σημερινοί πολιτικοί και τα κόμματα, σχεδόν στο σύνολό τους έχουν Εθνικές ευθύνες που αποποιούνται. Ακόμη και στην μετατροπή στην Πόλη των θρύλων και των αγίων, του Ναού της Του Θεού Σοφίας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που την έκαναν Τζαμί ήταν χλιαρή η αρχική αντίδραση χωρίς παγκόσμιο ξεσηκωμό του Ελληνισμού και συνέχεια…    

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»