ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ (Φ. 1900)

Διώκεται, ἐπειδὴ πρόβαλε τὴν Καινὴ Διαθήκη

9 Ιουλίου, 2024

Τὸ ἀπεχθὲς πρόσωπό της ἡ σύγχρονη «πολιτικὴ ὀρθότητα», ποὺ κατακλύζει τὰ τελευταῖα χρόνια τὸν δυτικὸ κόσμο, ἀρχίζει ἐμφανῶς πιὰ νὰ ἀποκαλύπτει. Ὁ διωγμὸς κατὰ τῆς χριστιανικῆς πίστεως δείχνει νὰ παίρνει πλέον ἐμφανὴ μορφή. Αὐτὸ φανερώνει ἡ πρόσφατη δίωξη στὴ Φινλανδία βουλευτοῦ καὶ πρώην Προέδρου τοῦ Χριστιανοδημοκρατικοῦ Κόμματος καὶ Ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν κας Päivi Maria Räsänen, ἰατροῦ καὶ μητέρας πέντε παιδιῶν. Ἡ κ. Räsänen διώκεται γιὰ «ρητορικὴ μίσους», ἐπειδὴ ἀντιτάχθηκε στὴν ἐπέλαση τῶν ΛΟΑΤΚΙ στὴ Φινλανδία, παραθέτοντας στίχο ἀπὸ τὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου.

Ἡ δίωξή της ἄρχισε ἤδη ἀπὸ τὸ 2019, ἔπειτα ἀπὸ σχετικὴ δήλωσή της μέσῳ Twitter, ὁπότε καὶ ξεκίνησαν περαιτέρω ἔρευνες γιὰ τὰ πιστεύματά της. Τότε ἀνακαλύφθηκε καὶ ἕνα φυλλάδιο ποὺ πρὶν ἀπὸ 20 χρόνια ἡ ἴδια εἶχε συγγράψει, βασισμένο στὸν λόγο τῆς Γραφῆς: «ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς» (Γεν. α΄ 27). Ἡ κα Räsänen ἀναγκάσθηκε τότε νὰ ὑπομείνει ἐπὶ δεκατρεῖς ὧρες ἀστυνομικὴ ἀνάκριση σχετικὰ μὲ τὶς χριστιανικές της πεποιθήσεις. Παρόλα αὐτὰ τὸ Περιφερειακὸ Δικαστήριο τοῦ Ἑλσίνκι, καθὼς ἔπειτα καὶ τὸ Ἐφετεῖο, την ἀθώωσαν τότε ἀπὸ τὴν κατηγορία ὑποκινήσεως σὲ μίσος.

Ἐντούτοις, καὶ μετὰ παρέλευση 5 ἐτῶν, πρόσφατα ἡ Φινλανδικὴ Εἰσαγγελία ἄσκησε ἔφεση ἐναντίον τῆς βουλευτοῦ καὶ τὴν παρέπεμψε στὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο, ὅπου ἀναμένεται τώρα νὰ δικασθεῖ. Ἡ ἴδια δήλωσε τὰ ἑξῆς: «Θεωρῶ προνόμιο καὶ τιμὴ νὰ ὑπερασπίζομαι τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης, ποὺ εἶναι θεμελιῶδες δικαίωμα σὲ ἕνα δημοκρατικὸ πολίτευμα». Ἂς σημειωθεῖ ὅτι ἡ ἐν λόγῳ βουλευτὴς εἶχε ἀντιταχθεῖ ὡς Ὑπουργὸς τὸ 2013 καὶ στὸ νομοσχέδιο γιὰ τὶς ἀμβλώσεις, ὑποστηρίζοντας ὅτι «ὁ νόμος γιὰ τὴν προστασία τῶν ζώων παρέχει καλύτερη προστασία σὲ ἕνα ζῶο (…) ἀπὸ ὅ,τι ὁ νόμος γιὰ τὴν ἄμβλωση σὲ ἕνα ἀγέννητο παιδί» («aktines.blogspot.com» 1-6-2024).

Εἶναι φανερὸ ὅτι ἡ κυρία βουλευτὴς ἐνόχλησε πολὺ μὲ τὶς δηλώσεις της τὸ φαῦλο κατεστημένο, ποὺ δὲν ἡσυχάζει ἂν δὲν τῆς ἐπιβάλει ποινή. Καὶ ποιά ἡ κατηγορία ἐναντίον της; Ὅτι ὑποκινεῖ σὲ μίσος. Καταφεύγει στὴ «ρητορικὴ τοῦ μίσους», ἐπειδὴ παραθέτει στίχους ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Αὐτὸ εἶναι τὸ «ἔγκλημά» της.

Ἀλλὰ ἂς τὸ κατανοήσουμε: Ἀπὸ ἐδῶ κι ἐμπρὸς τέτοια φαινόμενα θὰ βλέπουμε ὁλοένα νὰ ἐξαπλώνονται. Οἱ διωγμοὶ ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν ἐπιστρέφουν. Καὶ δὲν μπορεῖ πλέον παρὰ νὰ ἰσχύει ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Κυρίου: «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται» (Ματθ. ι΄ 22). Χρέος μας ἡ ὁμολογία. Κι ἂς μὴ δειλιάζουμε. Ἡ νίκη τοῦ Χριστοῦ εἶναι δεδομένη.