Πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κορίνθιου» (Φ. 1902)

 

 

 Η Διπλωματική γλώσσα δεν αγγίζει τους Τούρκους…

 

Αν και έχω την εμπειρία 45 χρόνων στη μάχιμη δημοσιογραφία, εν τούτοις δεν έπαψα να αποστρέφομαι την Ελληνική Πολιτική έτσι όπως την κατάντησαν οι αποικιοκράτες. Εγώ, ο οποίος υπηρέτησα το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας μετά την εθελουσία μου έξοδο από το στράτευμα, ως μέλος, τοπικό κομματικό στέλεχος, ως Πρόεδρος Νομαρχιακής Επιτροπής Κορινθίας και ως ένας από τους τέσσερις Συντονιστές του κόμματος στη Ρηγίλλης επί Κων. Μητσοτάκη στα καθήκοντα Πολιτικής Δράσης σε όλη την Ελλάδα, πλην Αττικής, είμαι αναγκασμένος να πω κάποιες αλήθειες.

Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος να πω με το «θάρρος της γνώμης», που με διακρίνει ότι δεν με ικανοποιεί η σημερινή εικόνα της πολιτικής κατάστασης της  χώρας. Αναγνωρίζω πως η Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, παρέλαβε ένα καθημαγμένο, διαλυμένο από τα Μνημόνια κράτος, παραδομένο στην ληστρική ΤΡΟϊΚΑ. Με το γκριζάρισμα του Αιγαίου στα Ίμια υπήρξαν έντονες αντιδράσεις απέναντι στην επιθετική Τουρκία και οι κόκκινες γραμμές.

Επαναστατώ μέσα μου όμως και θεωρώ θιγμένη την Εθνική μου αξιοπρέπεια και συνείδηση με την εξέλιξη των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αυτή η ένοχη συμπεριφορά αντιμετώπισης των Εθνικών θεμάτων, το πλήθος παρεμβάσεων Τούρκων παραγόντων σε ύφος θύματος, με εξοργίζει, προσβάλλει την νοημοσύνη και τον πατριωτισμό των Ελλήνων. Ακούσαμε πρόσφατα διπλωματικού τύπου δηλώσεις στην Επέτειο κατάληψης μέρους της Κύπρου, προτροπή του Ερντογάν προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να βάλει στη θέση του τον κ. Δένδια, να κατηγορούν τον Ελληνισμό ξεδιάντροπα οι σφαγείς και βιαστές του Αττίλα και ούτε λέξη για γενοκτονίες των Τούρκων. Όσο για τα ΜΟΕ, αυτά είναι για να δίνουμε χρόνο στα σχέδια των Τούρκων να επεκτείνουν  στην Κύπρο εδαφικές κατακτήσεις.

Οι Τούρκοι χρειάζονται  τη γλώσσα του ‘Αδ. Γεωργιάδη, για το «μια νύκτα θα έρθούμε στην Άγκυρα…» και την ενέργεια της Δέσποινας Βανδή, που δεν δέχτηκε Τουρκική σημαία και τον Ατατούρκ σε εκδήλωση στην Σμύρνη….  Ξυπνήστε, ζωντανέψτε…   

 

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»