Σκόπια 1944-2024: 80 χρόνια μαζικής αυθυποβολής ενός λαού (Φ. 1902)

 

 

Του Αλεξάνδρου Π. Κωστάρα *

Συμπληρώνονται φέτος σε λίγες ημέρες 80 χρόνια από τότε που ο Πρόεδρος της  Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας, Στρατάρχης Τίτο, ανακήρυξε σε κράτος την περιοχή της Βαρδαρουσκίας (Vardarska), την ονόμασε, καθ’ υπόδειξη του Στάλιν, «Δημοκρατία της Μακεδονίας», και την ενέταξε ως Ομόσπονδο Κράτος με αυτή την ονομασία στην Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία, ώστε να έχει μέσω αυτής έξοδο στο Αιγαίο η Σοβιετική Ένωση, η οποία ασκούσε απόλυτη επιρροή στις χώρες δορυφόρους του Σοβιετικού Παραπετάσματος. Όλα αυτά συνέβησαν στις 2 Αγούστου του 1944, την ημέρα δηλ. του Ίλιντεν, της Εθνικής Εορτής των Βουλγαρο-Σκοπιανών. Όπως είναι γνωστό «Ίλιντεν» στην βουλγαρική γλώσσα και κατ’ επέκταση στην διάλεκτο αυτής, την οποία ομιλούν οι Σκοπιανοί και την οποία η εθνική μας μικρόνοια αναγνώρισε ως «μακεδονική γλώσσα» (!) με την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, σημαίνει «Ημέρα του Ηλία», διότι κατά την ημέρα αυτή οι Βούλγαρο-Σκοπιανοί Ορθόδοξοι εορτάζουν την Μνήμη του Προφήτη Ηλιού του Θεσβίτου. Την ημέρα αυτή, σύμφωνα με το Ελληνο-Ορθόδοξο εορτολόγιο, την εορτάζουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα την 20η Ιουλίου. Επειδή όμως οι Βούλγαροι και οι Σκοπιανοί ακολουθούν το Παλαιό Ημερολόγιο, την «Ίλιντεν» την εορτάζουν  στις 2 Αυγούστου. Η «Ίλιντεν» αποτελεί την εθνική εορτή ων Βουλγάρων και των Σκοπιανών, διότι κατά την ημέρα αυτή εκδηλώθηκε το 1903 η εξέγερση των Βουλγάρων και άλλων Σλαβόφωνων πληθυσμών εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με αίτημα την αυτονόμηση της Μακεδονίας, στην οποία θα υπήγοντο όχι μόνο τα εδάφη της Βουλγαρίας, αλλά και άλλων γειτονικών περιοχών, που ανήκαν σε διαφορετικά κράτη, μηδέ της Ελλάδος εξαιρουμένης. Στόχος των εξεγερθέντων του Ίλιντεν ήταν να αποκτήσουν τον έλεγχο των αγροτικών χριστιανικών περιοχών, που αποτελούντο από εθνοτικά μικτούς πληθυσμούς, οι οποίοι κατά ένα τμήμα τους ακολουθούσαν τις οδηγίες και τις αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ κατά το άλλο τμήμα τους τις οδηγίες της Βουλγαρικής Εξαρχίας. Επιδιώξεις των Βουλγάρων Κομηταζήδων του Ίλιντεν ήταν να προσεταιρισθούν όχι μόνο τους εξαρχικούς, αλλά και τους πατριαρχικούς πληθυσμούς των σχετικών περιοχών. Και επειδή αυτό δεν μπορούσαν να το επιτύχουν δια της πειθούς επιχείρησαν να το επιβάλουν δια της βίας, «manu militari».  Οι στόχοι και η δράση των ενόπλων ομάδων του Ίλιντεν φυσικό ήταν να προκαλέσουν την αντίδραση από την Ελλάδα της ένοπλης ομάδας των Μακεδονομάχων, οι οποίοι καθοδηγούμενοι από δύο χαρισματικές φυσιογνωμίες της εποχής, τον Μακαριστό Μητροπολίτη Καστορίας, Γερμανό Καραβαγγέλη, και τον αείμηστο Παύλο Μελά,  σχεδίασαν και διεξήγαγον επιτυχώς τον Μακεδονικό Αγώνα εναντίον των Βουλγάρων Κομηταζήδων, που άρχισε το 2003 και τελείωσε το 2008.

Από την ημέρα της «βάπισής τους ως «Μακεδόνων» οι Σκοπιανοί ζουν σε μια κατάσταση ομαδικής αυθυποβολής πιστεύοντας ότι είναι πράγματι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γι’ αυτό, όπου εμφανίζονται σε δημόσιες (συνήθως αθλητικές) εκδηλώσεις, δεν έπαψαν ποτέ να φορούν μακεδονικές περικεφαλαίες και άλλα εξαρτήματα της αμφίεσης των αρχαίων Μακεδόνων. Αρχικά και με την Εθνική τους Σημαία εσφετερίζοντο το 16κτινο αστέρι της Βεργίνας, που αποτελούσε το έμβλημα των Μακεδόνων Βασιλέων. Η αντίδραση όμως της Ελλάδος υπήρξε άμεση και ανυποχώρητη και ωδήγησε στην αναδίπλωση της Κυβένησης του Κίρο Γκλιγκόροφ, ο οποίος πείσθηκε να κατεβάσει το «αστέρι της Βεργίνας» από την σημαία των Σκοπίων και στη θέση του να τοποθετηθεί μια απομίμηση αυτού, που αποτελεί έκτοτε την εθνική σημαία του Κράτους των Σκοπίων. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει, τί μπορεί να επιτύχει η συντονισμένη ελληνική αντίδραση στις προκλήσεις των Σκοπιανών «πειρατών» της ιστορίας μας. Μετά την «βάπιση» των Σκοπιανών ως Μακεδόνων η Ελλάδα ως φυσική πολιτιστική κληρονόμος της Μακεδονίας έπρεπε να αντιδράσει κατηγορηματικά και έγκαιρα στην σχετική πρόκληση. Δεν το έπραξε. Είτε, διότι δεν είχε τότε την πολιτική δύναμη να το πράξει, είτε διότι αποκοιμήθηκε  με την ψευδαίσθηση ότι και έτσι να μείνει το πράγμα είναι μικρό το κακό, διότι  δεν θα φαίνεται πουθενά η «Μακεδονία», αφού θα επισκιάζεται συνεχώς από τον τίτλο της Γιουγκοσλαβίας! Η ιστορία όμως μάς απέδειξε ότι όλα αλλάζουν στην ζωή και συνεπώς δεν πρέπει να αφήνει κανείς να δημιουργούνται επιβλαβή για την ιστορία και την ταυτότητά του τετελεσμένα γεγονότα με την πεποίθηση ότι δεν θα φανούν ποτέ πουθενά. Την πλάνη μας την ανέδειξε η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, ή οποία διαλύθηκε το 1989 και στην θέση της υπεισήλθαν τα ομόσπονδα κράτη που την συνέθεταν και φυσικά ανέκτησαν μετά την διάλυσή της την αυτονομία τους. Δεν είχαμε όμως μόνο την παθητική στάση της επίσημης Ελλάδος στην σχετική «βάπτιση» των Σκοπιανών ως Μακεδόνων. Το ΚΚΕ υπό την ηγεσία του Ζαχαριάδη  έσπευσε να αναγνωρίσει αμέσως το κράτος των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»! Προφανώς, για να μη κακοκαρδίσει τον «πατερούλη» και περιέλθει έτσι στην δυσμένειά του με τις εντεύθεν συνέπειες. Με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώνεται ο χαρακτηρισμός που έχει δοθεί από τον Ελληνικό Λαό στο ΚΚΕ, ο οποίος θεωρεί το κόμμα αυτό «κόμμα προδοσίας».

Ενώ λοιπόν την εποχή της «βάπτισης» των Σκοπιανών ως Μακεδόνων από τον Τίτο θέλαμε, αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, σήμερα μπορούμε, αλλά δεν θέλουμε. Η ζημιά που ξεκίνησε με το ΚΚΕ του Ζαχαριάδη ολοκληρώθηκε τελικά από μια άλλη αριστερά, την «αριστερά του τίποτα»! Έτσι οδηγηθήκαμε από την Κυβέρνηση αυτής της «αριστεράς» με πραξικοπηματικό τρόπο στην κατάπτυστη «Συμφωνία των Πρεσπών», με την οποία παραχωρήσαμε εντελώς απερίσκεπτα στους «Σκοπιανούς Πειρατές» της ιστορίας μας την «μακεδονική ταυτότητα» αναγνωρίζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, ότι μόνον αυτοί είναι πλέον «Μακεδόνες» (!), διότι οι κάθε είδους ταυτότητες ουδέποτε τεμαχίζονται, για να πάρει καθένας από αυτούς που τις διεκδικούν από ένα κομμάτι της σχετικής ταυτότητας. Η ταυτότητα ανήκει εξ ολοκλήρου σε εκείνον που την κατέχει. Και με την δική μας υπογραφή την «μακεδονική ταυτότητα» την κατέχουν πια οι Σκοπιανοί! Ας μη μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι οι Σκοπιανοί περιφρονούν σήμερα την «Συμφωνία των Πρεσπών» που έχουν υπογράψει και αυτοαποκαλούνται «Μακεδόνες»! Εμείς τους δώσαμε αυτό το δικαίωμα. Και ας πάψουν επιτέλους να προκαλούν οι εμπνευστές και οι υποστηρικτές αυτού τους διεθνούς εξαμβλώματος με την αστεία  επιχειρηματολογία ότι, «εάν δεν υπήρχε η «Συμφωνία των Πρεσπών», δεν θα μπορούσαμε να την επικαλεσθούμε σήμερα»! Ας σκεφθούν λιγο οι αντιλέγοντες: Εάν δεν υπήρχε η «Συμφωνία των Πρεσπών», που αναγνωρίζει «μακεδονική ταυτότητα» στους Σκοπιανούς, αυτοί δεν θα είχαν έφεισμα, να μιλήσουν σήμερα για «Μακεδονία»!  

Κάποιοι επικαλούνται τους «αστερίσκους», που υπάρχουν στις κατ’ ιδίαν διατάξεις της Συμφωνίας αυτής και διευκρινίζουν ότι η σχετική «ταυτότητα» που τούς αναγνωρίζουμε δεν έχει καμιά σχέση με την «αρχαία Μακεδονία». Οι «αστερίσκοι» όμως αυτοί δεν λένε τίποτε απολύτως, διότι η διεθνής πολιτική ασκείται με τα «μεγάλα» και όχι με τα «ψιλά» γράμματα ή με «αστερίσκους». Είχα επισημάνει κατά τον σχολιασμό της «Συμφωνίας των Πρεσπών», για να διαλύσω τις αφέλειες των αρμοδίων της ελληνικής πλευράς, ότι κάποια στιγμή θα φύγουν οι αστερίσκοι ή δεν θα τους δίνει πια κανείς σημασία, όπως γίνεται σήμερα με τον ωχαδερφισμό όλων των «μεγάλων», που μάς πίεζαν τότε αφόρητα να υπογράψουμε την «Συμφωνία των Πρεσπών», για να μη έχουν κενά και αστάθειες στα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα! Και ιδίως σε αυτά που σχετίζονται με το ΝΑΤΟ, τον πολιτικο-στρατιωτικό βραχίωνα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου. Σήμερα οι Αμερικανοι επιδιώκουν να «καπελώσουν» την Ουκρανία προκαλώντας την δικαιολογημένη αντίδραση της Ρωσσίας, άσχετα αν αυτή υπερέβη τα όρια της αναγκαίας άμυνας με την κήρυξη του πολέμου εναντίον της Ουκρανίας. Οπότε, τί μένει πια στο «Μαδεδονικό Ζήτημα»; Εκείνο που υπογράψαμε με περισσή αφέλεια και το εκμεταλλεύονται οι Σκοπιανοί «Πειρατές» της ιστορίας μας συμπεριφερόμενοι, όπως τούς  υποδεικνύει η Μακεδονία που κουβαλάνε μέσα τους δια της αυθυποβολής, την οποία όμως εμείς τους την υποθάλψαμε. Ας μη διαμαρτυρόμαστε λοιπόν. Σήμερα «πληρώνουμε» απλά τα λάθη που διαπράξαμε με την υπογραφή της κατάπτυστης «Συμφωνίας των Πρεσπών».         

* Αλεξάνδρος Π. Κωστάρας

Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης