ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (Φ. 1911)

 

Η Φράση ¨΄Εγινε κόλαση¨

 

 

Διαβάζω στα καθημερινά πολεμικά δελτία ειδήσεων από τα μέτωπα του πολέμου στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή και βλέπω συχνά την φράση «Έγινε κόλαση». Αναζητώ στη σκέψη μου τη ρίζα αυτής της φράσης και ο νους μου με πάει στα παιδικά μου χρόνια. Τότε που ως μικρός μαθητής πήγαινα στο Κατηχητικό Σχολείο του Ι. Ναού Αγίου Νοκολάου, στην Κόρινθο.

Μετά από δεκάδες χρόνια αντηχούν στα αυτιά μου τα λόγια του Μακαριστού πατρός Νεκταρίου, που μας εξηγούσε ότι: « Κόλαση είναι ο τόπος όπου, κατά τους χριστιανούς τιμωρούνται, μετά το θάνατο, οι ψυχές των αμαρτωλών ανθρώπων». Χωρίς να καταβάλλω προσπάθεια κοντά σ΄ αυτές τις σκέψεις οραματιζόμουν και τον σχετικό ομώνυμο πίνακα μεγάλου ζωγράφου. Μακάβριες οι εικόνες, αβάστακτες σκληρές συνθήκες για τις ψυχές που πήγαιναν στην Κόλαση.

Υπάρχουν όμως και μεταφορικές απόψεις πάνω σ΄ αυτή την φράση, που όπως, έγινε κόλαση η ζωή μου, περιγράφονται φυσικές καταστροφές, αδιέξοδες διαπροσωπικές σχέσεις και πολλές άλλες εκδοχές.

Τι μας λέγει όμως η βίβλος σχετικά με την κόλαση. Την χαρακτηρίζει, ως μία κατάσταση αιώνιας απομάκρυνσης του ανθρώπου από την παρουσία του Θεού. Έναν τόπο βασάνων ετοιμασμένο για τον διάβολο και τα δαιμόνια που τον ακολουθούν, αλλά και εκείνων που δεν θα βρεθούν γραμμένοι στο βιβλίο της ζωής, όπως μας λέγει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος 13 - 42, 24 – 51 και η Αποκάλυψη του Ιωάννου 25 – 41.

Έχοντας υπόψη μου ότι, ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό για να ζει μια ευλογημένη επικοινωνία μαζί του γιατί Αυτός είναι η πηγή της ζωής και της ευτυχίας του, Ο Θεός άφησε ελεύθερο τον άνθρωπο να επιλέξει μεταξύ του καλού και του κακού. Ο άνθρωπος όμως , στην ελευθερία του, διάλεξε τη ζωή της παρακοής, της αμαρτίας που τον αποξένωσε από τον Θεό.

Το τέλος του δρόμου μιας τέτοιας ζωής είναι η κόλαση. Μια αιώνια νύχτα, ένας αιώνιος κύκλος ζωής χωρίς φως, χωρίς ελπίδα. Παρόλα ταύτα υπάρχει θυρίδα διαφυγής. Είναι το αίμα και ο Σταυρικός Θάνατος του Ιησού Χριστού. Η χάρις και η σωτηρία που ο Χριστός προσφέρει δωρεάν στον άνθρωπο. Μόνο από Αγάπη.

Στην προσευχή σας ζητείστε να πάτε στο Φως, στην επουράνια βασιλεία…

ΒΔΚ