ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (Φ. 1914)

 

Πολλοί Έλληνες δεν κατανοούν τη γλώσσα του Ευαγγελίου

 

« Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, πάλιν θέλω ειπεί χαίρετε» (Προς φιλίπ.)

 

 

΄Έχω κάνει πολλές φορές την σκέψη σε ώρες συμμετοχής κατά τη διάρκεια της Θείας λειτουργίας, αν και κατά πόσον το Χριστεπώνυμο πλήθος των πιστών έχει ακριβή  συναίσθηση των κειμένων του Ευαγγελίου. Αιτία των συλλογισμών μου είναι κατά πόσον οι νέες γενιές που έχουν αποξενωθεί από την Αρχαία Ελληνική γλώσσα, κατανοούν τα Ευαγγέλια της Κυριακής και τα υπόλοιπα τελετουργικά κείμενα.

Αυτή τη λέξη «Χαίρετε» την χρησιμοποιούμε, όταν χαιρετίζουμε έναν φίλο ή τυχαίο  συνάνθρωπο και ανταλλάσσουμε χαιρετισμό. Είναι η ευχή της χαράς για την αντιμετώπιση των όσων συμβαίνουν γεγονότα που προκαλούν θλίψη και δεν μπορούμε εμείς να τα ελέγξουμε. 

Παίρνω, ως παράδειγμα την προς Φιλιππησίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, της Κυριακής, που αρχίζει με το « Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, πάλιν θέλω ειπεί χαίρετε…».

Ο Απόστολος Παύλος, μας δίνει την προσέγγιση του Λόγου Του Θεού στο θέμα αυτό και μας τη δίνει μέσα από μιά  φυλακή, τη φυλακή των Φιλίππων, «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε». Η χαρά και μάλιστα η διαρκής χαρά πηγάζει, βασίζεται και αντλείται από τον Κύριο Ιησού Χριστό και είναι άσχετη με τα γεγονότα.

Είναι Αυτός που τις δύσκολες, τις σκοτεινές ημέρες της ζωής μας τις γεμίζει με το δικό του φως  Είναι η αδιάλειπτη παρουσία Του στη ζωή μας, που μας γεμίζει με τη χαρά Του, κι αυτό όταν εμείς με πίστη την επιζητούμε.

Αυτό ήταν ένα παράδειγμα, αλλά το σκεπτικό μου ανάγεται από τα μικρά μου χρόνια όταν χωρίς να κατανοώ την έννοια των λέξεων του Ευαγγελίου ή των άλλων χωρίων της Θείας Λειτουργίας. Έκανα τον σταυρό μου κάθε φορά που έβλεπα τους άλλους πιστούς να σταυροκοπιούνται, χωρίς να κατανοώ τις λέξεις, που προκαλούσαν τον σταυρό. Έχω την βεβαιότητα πως και σήμερα υπάρχουν Χριστιανοί, οι οποίοι αγνοούν πολλά θέματα της Θρησκείας μας.

Ήλθε πολλές φορές στο νου μου η σκέψη να στείλω μία επιστολή στην Ι. Σύνοδο με υπόδειξη να αλλάξουν την γλώσσα σε καθομιλουμένη, αλλά έχω αναστολές. Σε ποια Ιερά Σύνοδο να στείλω αυτή την επιστολή, όταν γνωρίζω πως ο ¨σκοταδισμός¨, που συντελείται στους Έλληνες είναι εις γνώση Πολιτείας και Εκκλησίας, αφού οι δύο φορείς συνεργάζονται; Δεν βλέπετε πως υποβαθμίζεται η θρησκεία μας και δεν αντιδρά η Αρχιεροσύνη; Πού είναι οι οδηγίες της Εκκλησίας για το ¨Χάραγμα¨και ταυτότξητες¨;  

«Δόξα σοι ο Θεός η μόνη ελπίς ημών δόξα σοι.»     

 

Β.Δ.Κ.