ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ (Φ. 1917)

 

 

 

Ο πολεμοκάπηλοι των Λαών…

Η Χρονιά, που μας αφήνει άναυδους από τις δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις, να φύγει και να μην ξαναέλθει ποτέ πιά. Τα σενάρια τρομολαγνείας, που μας τάιζαν νυχθημερόν τα κατεστημένα Μ.Μ.Ε. έπαιξαν και αυτή τη χρονιά το βασικό ρόλο τους. Η μισθοσυντήρητη αποστολή προώθησης του ¨κακού¨ δεν είχε τελειωμό. Αλλεπάλληλα τα γεγονότα τρόμου, εθισμού στο κακό, στην παραπληροφόρηση, την εγκληματικότητα και τους περιφερειακούς πολέμους, ώστε να μας απασχολούν για να αποφύγει ο άμοιρος πολίτης να αντιληφθεί τι συμβαίνει γύρο του και ποια δεσμά προετοιμάζουν για την ανθρωπότητα.

Το σκουπιδαριό των δελτίων ειδήσεων και οι τηλεπαρουσιάσεις, που προβάλλονται με κάθε είδους χυδαιότητα και ακαταλαβίστικη γλώσσα, έχουν εισβάλλει μέσα στα σπίτια μας, που από μαχόμενοι τον αγώνα τον καλό για μίαν αξιοπρεπή διαβίωση, τείνει να τα παρατήσει και να γίνει « ο άνθρωπος του καναπέ ».

Τα κτυπήματα, ‘όπως θα έχετε παρατηρήσει έχουν και αυτά τον ιδιαίτερο σκοπό τους, εκτός από αυτόν που ισχυρίζονται οι ηγεσίες των κρατών. Για να στηρίξουν τη δική τους πλανητική βία και τρομοκρατία σκηνοθετούν το θέαμα της πολεμικής απειλής. Το ζούμε με τις τρομολίστες πυρηνικών στόχων, που πλασάρονται σε επίκαιρο χρόνο για άσκηση πιέσεων και εκβιασμών στις κυβερνήσεις. Μας έχουν στην τσίτα, που λέει και ο Λαός.

Όλοι οι μεγάλοι στην ηλικία ζήσαμε την  έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με τα εκατομμύρια των νεκρών και τις ανυπολόγιστες καταστροφές που βιώνουμε μέχρι των ημερών μας.. Και αυτός σχεδιασμένος επίκαιρα από τις ελίτ με κυρίαρχο ενεργούμενο τον Αδόλφο Χίτλερ της Γερμανίας.

Έτσι πρόβαλαν τότε την ανάγκη της άμυνας όλων  απέναντι σε αυτό τον κίνδυνο, που μας απειλούσε, έτσι συμβαίνει και σήμερα με την κούρσα των εξοπλισμών και την ανασφάλεια στις καρδιές όλων μας. Τα πάντα έχουν την εξήγησή τους. Τον γνωστό άγνωστο σχεδιασμό, τις ομάδες που εργάζονται με παχυλούς μισθούς και παρουσιάζουν τις οδηγίες προς τους εκτελεστές με ενορχηστρωτές και αποδέκτες τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων, που στην πραγματικότητα,  ενώ μιλάνε για Ειρήνη, αλληλεγγύη και ανθρωπισμό, ακολουθούν σαν υπνωτισμένα όντα τα κελεύσματα των δύο ελίτ ης υφηλίου.

Και αναρωτιέται ο πολίτης των Λαών, αυτές οι προετοιμασίες πολέμου στην ειρήνη υποτίθεται και επί του πεδίου δεν μπορούσε να είναι επιχορήγηση στα τρισεκατομμύρια των εξοπλισμών για την ευημερία του ανθρώπινου γένους εν Ειρήνη;  Ο Θεός να λυπηθεί τον αποστάτη άνθρωπο…  

 Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»