50 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο και το Πνεύμα των Καταδρομών, χθες και σήμερα… (Φ. 1917)

 

 

Γράφει ο Θεόκλητος Ρουσάκης*

 

Συμπληρώθηκαν φέτος 50 χρόνια από την  εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Δυσάρεστη μνήμη, θλιβερή για τον Ελληνισμό. 50  χρόνια προσφυγιάς και διαίρεσης του νησιού, 50 χρόνια αγνοουμένων, 50 χρόνια παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παραγνώρισης των ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε., 50 χρόνια αγώνα και προσπάθειας λύσης του κυπριακού προβλήματος.

 

 

Για τις Μονάδες Καταδρομών όμως πέρασαν 50 χρόνια και από την τελευταία θυσία στα πεδία των μαχών των ηρωικώς αγωνισθέντων Καταδρομέων για την υπεράσπιση της Ελευθερίας της Κύπρου μας. Και ο τελικός απολογισμός της θυσίας τους στον επικό αυτό αγώνα τους, 168 νεκροί και αγνοούμενοι Αξιωματικοί και Οπλίτες. Είναι αυτοί που ακόμη μία φορά πότισαν με το άγιο αίμα τους το διψασμένο δένδρο της λευτεριάς και της εθνικής μας αξιοπρέπειας.

Και έγιναν σύνθημα και φάρος που οδηγούν όλους εμάς στο δρόμο της Νίκης και του καθήκοντος. Πορεύτηκαν στην αιωνιότητα, συντροφιά με τους ήρωες της πονεμένης μας Ελλάδος, κοντά στους Λεωνίδα, Κολοκοτρώνη, Διάκο, Παπαφλέσσα, στους Μακεδονομάχους μας, στους ήρωες των Βαλκανικών Πολέμων και του Έπους του ΄40, τους Καραολή και Δημητρίου, τον Γρηγόρη Αυξεντίου και τον Παληκαρίδη.

Σβήσανε θεληματικά την πνοή τους στο άνθισμα μιας πανέμορφης νιότης, προσφέροντας στο βωμό της πατρίδος μας τη ζωή τους. Την ώρα της εθνικής ευθύνης, έβαλαν στην άκρη σκοπιμότητες, αμφιβολίες, θυμό αγανάκτηση και ερωτηματικά για τα αίτια και τον σκοπό του αγώνα και της θυσίας τους. Γι΄ αυτό ΄΄ και περισσότερη τιμή τους πρέπει όταν προβλέπουν πως ο ΄΄ εφιάλτης ΄΄ θα φανεί στο τέλος και οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε,΄΄ κατά τον θαυμάσιο στίχο του ποιητή. Και οι Μήδοι διαβήκαν και ήλθαν οι ημέρες των παθών, του σταυρωμένου κυπριακού λαού που κατέληξε στην εξουθένωση της κατοχής για 50 χρόνια του ομορφότερου μέρους του νησιού.

Συνειδητοποιούμε έτσι για ακόμη μία φορά ότι παρά τη ΄΄ φθορά΄΄ που προκαλεί στον άνθρωπο ο χρόνος, οι Καταδρομείς από την εποχή των Ιερολοχιτών ( 1942-1945) του Σχη και μετέπειτα Υποστρατήγου Χριστόδουλου Τσιγάντε και των Λοκατζήδων του Πρώτου Αρχηγού των Δυνάμεων Καταδρομών του Σχη και μετέπειτα Υποστρατήγου Ανδρέα Καλίνσκη ( 1946-1956), δικαίως εδραιώθηκαν στην συνείδηση του κόσμου ως σύμβολο δύναμης, υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας και ηρωισμού.

Σε αυτές τις ξεχωριστές στρατιωτικές προσωπικότητες οφείλεται κατά κύριο λόγο η φήμη, ο θρύλος και οι πολεμικές δάφνες των πρώτων Ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών, τόσο κατά τον Β΄ΠΠ(1942-1945) στις επιχειρήσεις στην Β. Αφρική και στα νησιά του Ανατ. Αιγαίου και Δωδεκανήσου, όσο και κατά τις Επιχειρήσεις Ανταρτοπολέμου ( 1946-1949 ) στη Ρούμελη, Ανατ. και Δυτ. Μακεδονία, Θεσσαλία , Ήπειρο, Εύβοια και Πελοπόννησο.

Οι απώλειες του Ιερού Λόχου, από συγκροτήσεώς του το 1942 μέχρι το τέλος των επιχειρήσεών του στη Δωδεκάνησο το 1945 και την επιστροφή και ενσωμάτωσή της με την μητέρα Ελλάδα, ανήλθαν σε 25 Νεκρούς ( 16 Αξιωματικοί και 9 Οπλίτες), 56 τραυματίες και 3 εξαφανισθέντες.  Για την εξαίρετη δράση του Ιερού Λόχου κατά την περίοδο 1942-1945 απενεμήθησαν στην Πολεμική Σημαία του ο Ταξιάρχης Αριστείου Ανδρείας και ο Πολεμικό Σταυρός Α΄ Τάξεως.

Ομοίως και οι  Μονάδες Καταδρομών στις Επιχειρήσεις της Ηπειρωτικής Ελλάδος, με αρχηγό τον ιδρυτή τους Σχη Ανδρέα Καλλίνσκη και ηγέτες τους εκλεκτούς Αξιωματικούς τους, αγωνίστηκαν σκληρά και γενναία σε όλη την διάρκεια των επιχειρήσεων 1947-1949 και βοήθησαν αποτελεσματικά μαζί με τον υπόλοιπο Στρατό μας  στην διατήρηση της ελευθερίας και της δημοκρατίας στην Πατρίδα μας. Για την αναγνώριση της ύψιστης αυτής  προσφοράς τους στους αγώνες αυτούς,  η Πατρίδα τίμησε τις Μονάδες Καταδρομών, με την απονομή στις Πολεμικές Σημαίες τους του Χρυσού Αριστείου Ανδρείας και του Πολεμικού Σταυρού Α΄ Τάξεως. Αυτές τις Πολεμικές Σημαίες, που τις πότισαν με το αίμα τους πεσόντες ηρωικά μαχόμενοι, 38 Αξιωματικοί και 382 οπλίτες Καταδρομείς. Επιπρόσθετα με ιδιόχειρο μήνυμά του  προς τον Υποστράτηγο Ανδρέα Καλλίνσκη ο τότε ο Ανώτατος Άρχοντας Βασιλεύς Παύλος έγραψε:

΄΄ Οι Λ.Ο.Κ. απέσπασαν τον θαυμασμό όλων. Υπήρξαν πάντοτε πιστοί εις το καθήκον,

τολμηροί, ταχείς και ακούραστοι .΄΄

Τόλμη και θυσία στα πεδία των μαχών, κόπος και ιδρώτας στα πεδία των ασκήσεων. Τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του υπέροχου αυτού οικοδομήματος που εξελίσσεται συνέχεια από τις πρώτες Μονάδες Καταδρομών, στις Μονάδες Ειδικών Δυνάμεων, μέχρι τις σύγχρονες Μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων. Μια εξέλιξη που διενεργείται αθόρυβα με σύνεση και απόλυτο σεβασμό στην Ιστορία, που ήταν και είναι πάντοτε ο ασφαλής οδηγός προς την προσαρμογή μας στις νέες προκλήσεις. Ιδιαιτέρως αυτές τις προκλήσεις που προέρχονται από την ανάλυση των διδαγμάτων από τις ευρισκόμενες σε  εξέλιξη πολεμικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή μας.

      Στο ταξίδι αυτό στο χρόνο οι Καταδρομείς πάντοτε διατηρούν ως φυλαχτό έναν Κώδικα που είναι η τιμή και η αξιοπρέπεια και ένα Πνεύμα, το Πνεύμα των Καταδρομών. Αυτές είναι οι πολύτιμες παρακαταθήκες που ταυτόχρονα με τις οργανωτικές αλλαγές και τους σύγχρονους  εξοπλισμούς κατορθώνουν να διατηρούν  αμετάβλητο ένα βασικό τους στοιχείο. Και αυτό είναι το πάθος των Λοκατζήδων για επιτυχία στις αποστολές τους και ο τρόπος και η ένταση με την οποία κτυπά η καρδιά όλων όσων φόρεσαν ή  φορούν τον Πράσινο Μπερέ. Και οι καρδιές αυτές κτυπούν το ίδιο δυνατά, με το ίδιο πάθος και τις ίδιες ηθικές αρχές  και αξίες για την εθνική μας επιβίωση από την εποχή του Χριστόδουλου Τσιγάντε και του Ανδρέα Καλλίνσκη, μέχρι τώρα.

Αυτός ο Πράσινος Μπερές  και το έμβλημα των Καταδρομών με το ξίφος ανάμεσα στις δύο ανοιχτές πτέρυγες με την ρήση  ΄΄ Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ΄΄που σχεδιάστηκε πρώτη φορά από τα Στελέχη του Ιερού Λόχου μετά τον Β΄ΠΠ.

Αυτός ο Πράσινος Μπερές, που ως σύμβολο,  αποτελεί διαχρονικά πηγή ηθικού των Στελεχών και Οπλιτών των Ειδικών Δυνάμεων και εγγύηση για τα αποθέματα ψυχικών και σωματικών δυνάμεων που διαθέτουν. Αυτά τα αποθέματα που είναι αναγκαία, τόσο για την αντιμετώπιση των αντίξοων, σκληρών και επίπονων συνθηκών στην εκπαίδευσή τους, όσο και για την προσφορά κάθε θυσίας αν χρειαστεί για την εκπλήρωση της αποστολής τους στον πόλεμο.

Αυτός ο Πράσινος Μπερές, που όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου να τον αποχωριστούμε, τον αποθέτουμε ευλαβικά μαζί με το Έμβλημα των Καταδρομών στο εικονοστάσι μας, εκεί που πάντοτε οι Καταδρομείς ΄΄τρείς θεές΄΄ έχουμε αράδα, την  Παναγιά, τη μάνα μας και ανάμεσά τους την Ελλάδα.

Αυτό το Έμβλημα των Καταδρομών, με  το ξίφος που συγκρατείται γυμνό και υψωμένο, που συμβολίζει την ισχύ, η οποία ως Δαμόκλειος Σπάθη κρέμεται πάνω από το κεφάλι του εχθρού. Με τις πτέρυγες που συμβολίζουν το αήττητο των Μονάδων Καταδρομών και το ακμαιότατο ηθικό τους, που συμπληρώνεται με την θρυλική ρήση ΄΄ Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ΄΄. Τούτο διότι η Τόλμη είναι το εφαλτήριο και το κυρίαρχο συστατικό στοιχείο της Νίκης σε κάθε καταδρομική αποστολή.

Από την ενδελεχή μελέτη της Ιστορίας των Μονάδων Καταδρομών αναδύεται ευχερώς το ανδρείο φρόνημα και το Πνεύμα αυτοθυσίας και αυταπάρνησης. Είναι αυτό το Πνεύμα που καταδεικνύει από που ερχόμαστε και προς ποια κατεύθυνση πρέπει να πάμε. Είναι το ΄΄Πνεύμα των Καταδρομών΄΄ το οποίο διατηρείται και μεταγγίζεται ανόθευτο από γενιά σε γενιά.

      Οι κόποι και οι μέχρις αίματος θυσίες των πρώτων Ιερολοχιτών και Καταδρομέων, ας εμπνέουν και ας νοηματοδοτούν τις επιλογές και προσπάθειες των συνεχιστών του λαμπρού αυτού έργου που θεμελίωσε τον ΄΄ Θρύλο του Λοκατζή.΄΄

Αυτό το ΄΄ Πνεύμα των Καταδρομών΄΄ και αυτός ο ΄΄ Θρύλος του Λοκατζή΄΄ πιστεύουμε ακραδάντως ότι διατηρούνται ως πολύτιμο φυλαχτό στα ΄΄ άγια των αγίων ΄΄ της ψυχής και των σημερινών Λοκατζήδων, που αυξάνουν διαρκώς την επιχειρησιακή τους ικανότητα. Είναι αυτά που θα τους κάνουν να ξεπεράσουν απτόητοι τις δυσκολίες των καιρών, σε μια εποχή συμβιβασμών, που αποδομούνται ηθικές αξίες και αποκαθηλώνονται τα θρησκευτικά και εθνικά μας σύμβολα. Είναι αυτά που θα ισχυροποιούν διαρκώς τη βούλησή τους για συνεχή βελτίωση, ώστε να συνεχίσουν οι Μονάδες Ειδικών Δυνάμεων και Ειδικών Επιχειρήσεων να είναι το καμάρι και η αιχμή του δόρατος των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

 

*Ο Αντγος ε.α. Θεόκλητος Ρουσάκης, είναι Επίτιμος Διοικητής Β΄ Σώματος Στρατού, από τη Δράμα.