UNICS - Το ιστορικό ίδρυσης και Λειτουργίας των ΟΥΚ - Α' ΜΕΡΟΣ (Φ. 1914)

Από Unics (Δημοσιεύσεις Facebook)

Η Καθημερινή 02.11.2024

Το 1953 η Ελλάδα έστειλε οκτώ στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού στις ΗΠΑ για να εκπαιδευτούν και να συγκροτήσουν την πρώτη Ομάδα Υποβρυχίων Καταστροφών. Eτσι ξεκινάει η ιστορία της επίλεκτης ομάδας, από την αποφοίτηση των πρώτων βατραχανθρώπων το 1957 μέχρι το 200ό «σχολείο» σήμερα.

Σαν βάτραχος και σαν στοιχειό, σαν ΟΥΚ

«Οι βατραχάνθρωποι δεν εκπαιδεύονται για να πεθάνουν για την πατρίδα, εκπαιδεύονται για να νικήσουν, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο και με κάθε θυσία». Με αυτά τα λόγια ο πλοίαρχος Ιωάννης Νεράκης, διοικητής της Σχολής Υποβρυχίων Καταστροφών, κηρύσσει την ολοκλήρωση του 200ού σχολείου των ΟΥΚ, γράφοντας ακόμη μία λαμπρή σελίδα σε έναν ιστορικό κύκλο που ξεκίνησε πριν από 71 χρόνια.

Από την πρώτη ομάδα αμφίβιων αναγνωρίσεων του Πολεμικού Ναυτικού μέχρι σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει. Αυτά που μένουν ίδια, όμως, είναι η χαλύβδινη θέληση, η δημιουργική σκέψη, τα ιδιαίτερα ψυχικά προσόντα, η απαράμιλλη φυσική κατάσταση και η αποφασιστικότητα για να ανήκει κανείς στους ελάχιστους που ολοκληρώνουν την επίπονη εκπαίδευση και αντικαθιστούν το χαρακτηριστικό πράσινο κράνος του μαθητή με το χρυσό διακριτικό του υποβρύχιου καταστροφέα, τη «βατραχοπουλάδα». Από το 1954 και την αποφοίτηση από το αμερικανικό σχολείο των πρώτων έξι Ελλήνων ΟΥΚάδων μέχρι την παρουσία υποβρύχιων καταστροφέων στην Ερυθρά Θάλασσα επί της φρεγάτας του Πολεμικού Ναυτικού, ως μέρος της ευρωπαϊκής επιχείρησης «Ασπίδες», οι υποβρύχιοι καταστροφείς έχουν εξελιχθεί σε πολλαπλασιαστή ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων. Με μοναδική αποστολή τη νίκη, υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες, τα στελέχη των ΟΥΚ αποτελούν την αιχμή του δόρατος του Πολεμικού Ναυτικού.

Επίδειξη κατά την τελετή εορτασμού της ολοκλήρωσης του 200ού Σχολείου Υποβρυχίων Καταστροφών, στις 31 Οκτωβρίου. Εως σήμερα, 3.092 ΟΥΚάδες έχουν αποφοιτήσει συνολικά από τη μονάδα, η οποία είναι η αιχμή του δόρατος του Πολεμικού Ναυτικού.

Η «διαβολοβδομάδα»

Ο αριθμός των υποψηφίων που ολοκληρώνουν την εκπαίδευση σπάνια υπερβαίνει το 15%. Το υπόλοιπο 85% εγκαταλείπει σε κάποιο από τα στάδια και χτυπάει την περίφημη Καμπάνα, την οποία υποχρεούνται να χτυπήσουν όσοι αποχωρούν οικειοθελώς. 3.092 ΟΥΚάδες έχουν αποφοιτήσει από τις 31 Ιουλίου 1957, όταν ξεκίνησε το πρώτο ελληνικό σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών. Οι φάσεις της εκπαίδευσης περιλαμβάνουν την προετοιμασία, τη σωματική βελτίωση, την εκμάθηση καταδύσεων, τον ανορθόδοξο πόλεμο και τη χρήση οπλισμού και εκρηκτικών υλών. Κατά καιρούς προστίθενται και νέα εκπαιδευτικά αντικείμενα, ώστε οι υποβρύχιοι καταστροφείς να είναι προετοιμασμένοι για το σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων.

Το 1953 η Ελλάδα έστειλε οκτώ στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού στις ΗΠΑ για να εκπαιδευτούν και να συγκροτήσουν την πρώτη Ομάδα Υποβρυχίων Καταστροφών.

«Κορωνίδα» της εκπαίδευσης είναι η «διαβολοβδομάδα». Πέντε ημέρες και τέσσερις νύχτες, 108 ώρες συνεχόμενης εντατικής εκπαίδευσης κατά τις οποίες οι υποψήφιοι στερούνται πλήρως του ύπνου και υποβάλλονται σε συνθήκες ακραίας ψυχικής και σωματικής καταπόνησης. Η δυσκολία είναι παροιμιώδης και δεν είναι λίγες οι φορές που το σχολείο διακόπηκε λόγω έλλειψης υποψηφίων. Oμως, ο «Χρυσός Δύτης με τις Δάφνες» εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα πιο πολυπόθητα διακριτικά των Ενόπλων Δυνάμεων και γεμίζει με αποφασιστικότητα τους μελλοντικούς μαχητές για να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους.

Ο υποκελευστής Καρτελιάς –από την αρχική ομάδα που εκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ– στο πρώτο ελληνικό σχολείο που λειτούργησε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κανελλόπουλος το 1957.

Στους μήνες της εκπαίδευσης ο υποψήφιος θα τρέξει συνολικά περισσότερα από 600 χιλιόμετρα, καθώς και έναν μαραθώνιο δρόμο. Θα κολυμπήσει περισσότερα από 100 ναυτικά μίλια, μεταξύ των οποίων και η Κολύμβηση Μεγάλης Αποστάσεως των επτά συνεχόμενων ναυτικών μιλίων, θα περάσει τη

«διαβολοβδομάδα», θα επιβιώσει κολυμπώντας με δεμένα χέρια και πόδια, θα εκτελέσει δεκάδες καταδύσεις ατμοσφαιρικού αέρα και οξυγόνου κατά την ημέρα αλλά και τη νύχτα, θα εκτελέσει χιλιάδες κάμψεις και έλξεις, θα διέλθει από 40 στίβους μάχης, θα πηδήξει από ελικόπτερο, θα πορευτεί στο βουνό, θα καταρριχηθεί από βράχους, θα εκτελέσει πυρά εν κινήσει εν μέσω καπνών και εκρήξεων, και τα βρεγμένα ρούχα θα είναι μέρος του σώματός του. Το νερό θα είναι το φυσικό του περιβάλλον και ο χώρος δράσης του, καθώς, περισσότερο από κάθε άλλο τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων, αυτό που διακρίνει τους υποβρύχιους καταστροφείς είναι η εξοικείωση με το υγρό στοιχείο. «Από τη θάλασσα διεισδύουν και μέσω της θαλάσσης διαφεύγουν. Στη θάλασσα είναι οι καλύτεροι. Ετσι, ο μαθητής θα μάθει να λειτουργεί στη θάλασσα, να επιχειρεί, να γίνει ένα με αυτήν, να την αντιμετωπίζει ως φυσικό του χώρο, σαν βάτραχος και σαν στοιχειό, σαν ΟΥΚ», αναφέρει ο διοικητής της Σχολής, πλοίαρχος Νεράκης.

*Κυριάκος Κόκκινος,
Δικηγόρος,
Πρόεδρος της Κίνησης Οργανι-
κότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ,
Αλεξιπτωτιστής - Ο.Υ.Κ.