Η αρθρογραφία του «Κορίνθιου» (Φ.1931)

 

 

 

 

Στα σχολικά βιβλία η Γαλάζια Πατρίδα Τούρκων

Σύμφωνα με άρθρο της Μαρίας Ζαχαράκη στο 5Apostagma, από την επόμενη σχολική χρονιά οι Τούρκοι μαθητές θα εμπλουτίσουν την "εθνική τους συνείδηση" με μαθήματα για την ΑΟΖ, την, που προσβλέπουν στην εφαρμογή υφαλοκρηπίδα και χωρικά ύδατα. Στα σχολικά βιβλία θα περιλαμβάνονται επίσης η ανατολική Μεσόγειος, το Αιγαίο και η Πατρίδα των Αιθέρων, αλλά και η σημασία της Κύπρου για την Τουρκία και τον τουρκικό κόσμο. Η ενσωμάτωση υποδηλώνει μια αλλαγή προσέγγισης προς ένα πιο εθνικιστικό πλαίσιο.

Επισήμως πλέον και χωρίς ενδοιασμό θα διδάσκεται στα σχολεία της Τουρκίας το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», σύμφωνα με τουρκική εθνικιστική εφημερίδα. ΄Αυτά μετέδωσε και  ο ΑΝΤ1. Ακόμη, στα σχολικά βιβλία αναδεικνύεται η σημασία της Κύπρου για την Τουρκία και γενικά για τον τουρκικό κόσμο.

Ο απόστρατος υποναύαρχος Τζιχάντ Γκιαϊτζί, ο οποίος είναι μέλος της ειδικής επιτροπής στο συμβούλιο εκπαίδευσης και κατάρτισης, ανέφερε ότι η «Γαλάζια Πατρίδα» είναι το «Εθνικό σύμφωνο της Τουρκίας στις θάλασσες». Τρεις απόστρατοι ναύαρχοι δήλωσαν στην εφημερίδα ότι τώρα μεγαλώνει μια γενιά που έχει συνείδηση για τη «Γαλάζια Πατρίδα». Και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης μπορεί να συλλάβει το νόημα αυτής της αρπακτικής πλευράς της Τουρκίας του Ερντογάν.

Καιρός να ξυπνήσουμε και  να αντιδράσουμε δυναμικά σε κάθε προσπάθεια επέκτασης της Τουρκίας. Από το 2006 η Τουρκία εργάζεται  με όλα της τα μέσα, όλες τις διεκδικήσεις σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο, θίγοντας  και επηρεάζοντας  συμφέροντα και άλλων κρατών με προεξέχοντα αυτά  του Ισραήλ και της Αιγύπτου. 

Τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης κατά τη γνώμη μας, αποτελούν «καραμέλα της Αμερικής», που προσβλέπουν στο γνωστό « Να τα βρείτε μεταξύ σας». Έχουμε δείγματα πως μας έχουν εγκαταλείψει και άλλες φορές γιατί μας θεωρούν και είμαστε δεδομένοι, πιστοί Σύμμαχοι, για να μην πω «Προτεκτοράτο υπάκουο». Για να μην φτάσουμε στο σημείο να ενδώσουμε στις πιέσεις παραχώρησης Εθνικής κυριαρχίας, απαιτείται οι «Πολιτικοί και τα κόμματα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Να πάψουν τις κοκορομαχίες προς άγρα ψήφων και να γίνουν όλοι μια «Ελληνική Εθνική  Ομάδα». Ο κίνδυνος είναι ορατός και αποτελεί καμπανάκι προς όλα τα κόμματα της Βουλής. Από κοινού να εργαστούν με Εθνική συνείδηση με σκοπό  την αντιμετώπιση της εξ Ανατολών προκλητικής απειλής…

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»

Ο λιμός 1941 – 1942 με λίγα λόγια…

Απαντώ σε ερώτημα αναγνωστών με περισσότερα λόγια για τον λιμό του 1941-1942, στην Ελλάδα:

Τα στρατεύματα τριπλής κατοχής από την πρώτη στιγμή κατάσχουν και λεηλατούν προϊόντα και αγαθά για τις δικές τους ανάγκες. Η ραγδαία αύξηση των τιμών και ο  υπερπληθωρισμός οφείλονταν τόσο στις ελλείψεις των βασικών ειδών όσο και στην αύξηση κυκλοφορίας του χρήματος που οδήγησε σε απανωτές υποτιμήσεις.

Στις αρχές του 1944 κυκλοφόρησαν χαρτονομίσματα των 50 και 100.000 δρχ. και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς των 500 εκ. και των 2 δισ. Αντίστοιχα. Ειδικές συνθήκες συντέλεσαν να ζήσει η Αθήνα τον χειμώνα του ’41-’42 έναν από τους χειρότερους λιμούς σε ευρωπαϊκό έδαφος, ακόμα και για τα δεδομένα του Β’ Παγκοσμίου.

Νεκροί ανάμεσα σε σκουπίδια και λύματα κείτονταν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, κάποιους από τους οποίους η αστυνομία έκλεινε περιστασιακά διότι «ήτο τρομερό το θέαμα…». Αρκετά μάλιστα πτώματα σαπίζανε άταφα γιατί σε νεκροτομεία και νεκροταφεία επικρατούσε αδιαχώρητο.

Η τιμή του ψωμιού αυξήθηκε 89 φορές μεταξύ 1941-2, ενώ με τρεις τενεκέδες λάδι αγόραζες μονοκατοικία. Τον Δεκέμβριο του ’41 υπήρχαν 400 νεκροί την ημέρα. Τα συσσίτια και τα τρόφιμα που μοίραζαν ο Ερυθρός Σταυρός, η Εκκλησία, υπηρεσίες, επιτροπές μέχρι να  λυθεί κάπως το επισιτιστικό, δεν επαρκούσαν.

Στις ουρές των συσσιτίων του ΕΕΣ πρώτο τραγουδήθηκε το «πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή και λέει στα παιδάκια νιξ φαϊ…». Σε100.000 υπολογίζονται τα θύματα του μεγάλου λιμού σε Αθήνα-Πειραιά

Σκελετωμένες ανθρώπινες σκιές αργοπέθαιναν σε δρόμους και πλατείες, τα πτώματα σωριάζονταν ομαδικά σε καρότσια, κάρα και καμιόνια. Υπήρξαν φάσεις που η Αθήνα θύμιζε ανοικτό Άουσβιτς, οι δε νεκροθάφτες λάμβαναν διπλό συσσίτιο για να αντέχουν το φόρτο εργασίας.

Σαν «φυσική αντίδραση», ίσως, ενώ στην πρωτεύουσα το α’ εξάμηνο του ’42 είχαμε 7.100 γεννήσεις έναντι 29.600 θανάτων, το β’ εξάμηνο του ’43 οι γεννήσεις εκτοξεύτηκαν ξεπερνώντας και τα προπολεμικά επίπεδα (10.300 έναντι 6.600 θανάτων).

Η κατάσταση τη χρονιά εκείνη χάρη και στην άρση του ναυτικού αποκλεισμού καθώς και τη διεθνή βοήθεια βελτιώθηκε ελαφρώς. Παρά ταύτα, το σωματείο των ζαχαροπλαστών εξέδιδε τον Φλεβάρη «επείγουσα ειδοποίηση να μη εκθέτουν σε βιτρίνες φαγώσιμα ή γευστικές προκλήσεις» προκειμένου να αποφευχθούν λεηλασίες μαγαζιών και αποθηκών, ειδικά όσων υποψιάζονταν ότι έκρυβαν τρόφιμα. Ήταν τραγική η κατάσταση. Οι Έλληνες επέζησαν βασιζόμενοι στην πίστη και ελπίδα τους στον Ιησού Χριστό και την Παναγία!  

 Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»